I znowu stoję na cmentarzu
mijają dni mijają lata
wpatruję się w groby wszystkich bliskich
przywołuję w pamięci kochane twarze
sięgam pamięcią do szczęśliwych dni
dzieciństwa i młodości
gdy byliśmy wszyscy razem
siadam w wyobraźni w szkolnej ławce
ileż miejsc opustoszało
przebiegam w pamięci minione lata
opustoszały ławki pustoszeją wspomnienia
przemija życie
i co dalej
dobrze że wiem iż jesteś
mój ukochany Panie Jezu
z Tobą życie ma sens
jedynie z Tobą!
 |
| Zdjęcie: Łukasz Wojtyniak |
Wpis: 2 listopada g. 10.50
