To jest moja Matka, ta Ziemia! To jest
moja Matka, ta Ojczyzna! To są moi bracia i siostry. (…) Ziemia polska jest
naznaczona w sposób szczególny obecnością Matki Chrystusa! Ona jest pierwsza
przez pełnienie woli Ojca, właśnie jako Matka Syna Bożego. Niech zatem przez
Jej macierzyńską obecność odnowi się pośród nas świadomość Boskiego ojcostwa,
niech odrodzi się pokolenie braci i sióstr Syna Bożego – Syna Maryi! (Homilia 3
czerwca 1991)
Obejmuję spojrzeniem duszy całą
Ojczyznę umiłowaną. Raduję się – bracia i siostry – z waszych osiągnięć! Ufam,
że zwycięży duch zgody, braterskiej współpracy oraz autentycznej troski o dobro
Rzeczypospolitej. (…) Chciałbym, abyście pamiętali, że myślą i sercem jestem
przy was i sprawy mojej Ojczyzny niezmiennie traktuję jako swoje własne. Wasze radości
są moimi radościami, a wasze niepokoje – mymi niepokojami.” (Skoczów, 22 maja
1995)
W polskiej tradycji nie brakuje wzorców
życia poświęconego całkowicie dobru wspólnemu naszego narodu. Te przykłady
odwagi i pokory, wierności ideałom i poświęcenia wyzwalały najpiękniejsze
uczucia i postawy wielu Rodaków, którzy bezinteresownie i z poświęceniem
ratowali Ojczyznę, gdy była poddawana najcięższym
próbom. (…) Niech wspaniałe świadectwa miłości Ojczyzny, bezinteresowności i
heroizmu, jakich mamy wiele w naszej historii, będą wyzwaniem do zbiorowego
poświęcenia wielkim narodowym celom, gdyż najwspanialszym wypełnieniem wolności
jest miłość, która urzeczywistnia się w oddaniu i służbie.” (Redemptor
hominis, 21)
Wpis: 12 listopada g. 9:20
