Kończy się czerwiec...

 

Dzisiaj – ostatni dzień czerwca, ostatnie nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Rozstajemy się z nabożeństwami, z czerwcem – jakże pięknym i słonecznym, ale nie rozstajemy się z Panem Jezusem! Bo On – jak powiedział do współczesnej mistyczki Cataliny Rivas - „Ostatnia Wieczerza była momentem największej bliskości ze Mną. W tej godzinie miłości ustanowiłem coś, co mogło być pojęte jako największy akt obłędu w oczach człowieka – uczyniłem siebie więźniem Miłości, ustanowiłem Eucharystię. Chciałem pozostać z wami do końca świata, ponieważ Moja Miłość nie mogła znieść, że zostalibyście sierotami, wy, których kocham bardziej niż własne życie”. I to w zasadzie powinno nam wystarczyć, bo nasz Pan Jezus Chrystus jest samą Prawdą i nigdy nie kłamie.

Ale niech nam pomogą także inne słowa: „Synu, to głęboka tajemnica, że sam Bóg dał się potraktować jak głupiec. Tajemnicę tę sprawił tylko nadmiar miłości i tylko miłość potrafi ją zrozumieć. Serce Moje przejęte miłością, zostało przez nią nakłonione do przyjęcia upokorzeń, hańby, zelżywości, nawet do okazania głupoty, bardzo  odczuwając ból zawstydzenia, a jednocześnie chętnie je przyjmując. Jeśli Mnie kto miłuje, będzie przestrzegał Mojej nauki. (…) A więc, synu, jeśli naprawdę Mnie miłujesz, nie będziesz się wzbraniał nosić, jak Ja, imię głupca, kiedy pozwolę, aby podobnym imieniem cię nazwano. (…) Będziesz za takiego uważany, jeśli będziesz chciał być doskonałym uczniem Serca Mojego. Albowiem życie wewnętrzne i bogobojne  zwolennikom upodobań światowych wydaje się pewnego rodzaju głupotą. (…)

Nie upadaj na duchu, synu Mój, a serce twoje niechaj się nie trwoży, jeśli niektórzy tak cię potraktują. Przeciwnie, bądź dobrej myśli i raduj się; przynajmniej znoś cierpliwie, jeśli jeszcze nie potrafisz – radośnie.” (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis: 30 czerwca godz. 9:45

O wytrwałości

 

„Synu! Przemyśl krótkość tego życia i wieczność przyszłego, pewną śmierć i niepewną jej godzinę!

W wielu przypadkach człowiek zawraca z drogi postępu. Przeważnie zaczyna się wycofywać przez to, że pozwala wystygnąć miłości ku Mnie w sercu swoim, zaniedbując gorliwie ćwiczenia życia wewnętrznego lub dlatego, że pobłażając naturze, nie chce się przezwyciężyć, czyli zaprzeć samego siebie.(…)

Synu, zapomnij o tym, co jest już poza tobą, pewny tego, komu zaufałeś, i nieznużonym krokiem odmierzaj dalszą drogę. (…)

Więcej ufaj Mnie niż sobie, a łącząc pilność z odważnym wysiłkiem o Bożą miłość, mimo wszystko zdążaj do celu. (…)

Pamiętaj, że z natury skłonny jesteś do pewnej bezczynności lub próżniaczego odpoczynku. Często więc winieneś pobudzać wolę gorącością ducha, aby nabrać nowego zapału. (…)

Dusza o silnej woli z zapałem i radością w kilku miesiącach osiąga cnoty, których dusza oziębła nie zdobędzie w ciągu kilku lat. Jeśli masz silną wolę dalszego postępu, masz powód do największej radości.” (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis: 28 czerwca godz. 10:15

Pouczeń Chrystusowych ciąg dalszy…

 

„Synu, jeżeli zależy ci na tym, aby naprawdę postąpić w cnotach, to chciej skutecznie postępu. Doskonałość bowiem i jej postęp w łasce może pochodzić tylko z serca chcącego.  (…)

Wspomnij, jak wielu Świętych mimo wielkich trudności, przy pomocy małych środków zewnętrznych, doszło do szczytu doskonałości, ponieważ ich serca nagliło ciągłe pragnienie doskonałości. (…)

Przyjdź, synu, i skosztuj, jak słodko jest służyć Mi z miłości. (…)

Módl się, synu, módl się gorąco, abyś z nieba otrzymał światło potrzebne do poznania nadzwyczajnej ceny doskonałości, i abyś płonął ciągłym pragnieniem jej zdobycia.” (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego) 

 

Wpis: 28 czerwca godz. 9:35

 

Pan Jezus poucza o drodze życia: „Kto chce ze Mną wytrwać, winien postępować, jak Ja postępowałem. Albowiem jeśli Ja idę, a ty staniesz, to jakże  za mną nadążysz? Synu, prawdziwa cnota nigdy nie ustaje. Jeśli bowiem kto zaniecha dalszego postępu, wtedy błądzi i wpada w oziębłość. (…)

Jeśli rzetelnie przyjrzysz się sobie, znajdziesz obfity materiał do upokorzenia samego siebie, bowiem w niejednej dziedzinie częściej upadałeś. (…)

Nie mierz swojego postępu w cnotach według łatwości usposobienia czy pobożności uczuciowej lub jakiejkolwiek skłonności naturalnej, to wszystko bowiem jest zwodnicze. Prawdziwy postęp w cnotach oceniaj ostrożnie i spokojnie z usiłowań, które ku Mnie czynisz, aby siebie samego wspaniałomyślnie zwyciężać lub zaprzeć. (…)

Do większej doskonałości zdążaj przez cnoty nadprzyrodzone i to gruntowne, pochodzące z łaski, które stają się mocne i doskonałe przez powtarzanie dobrych uczynków, wspaniale kwitną i przynoszą owoce na życie wieczne.

Nie zawsze dla ciebie lepsze jest to, co samo w sobie jest doskonałe, ale pożyteczniejsze dla ciebie jest to, co pochodzi z woli Bożej i w dążeniu do celu wspomaga cię przez prawdziwe cnoty.”  (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis: 27 czerwca godz.  9:50

Godność

 

„Synu, ustrzeżesz się wielu niebezpieczeństw, jeżeli zawsze zachowasz swoją godność, nie - sztucznie przybraną, ale zrodzoną z cnoty, jak przystoi każdemu uczniowi Serca Mojego. Gdziekolwiek więc się znajdziesz, tak się zachowuj, aby nic marnego, nic lekkiego, ani nawet udanego czy wymuszonego u ciebie się nie pokazało, a przeciwnie, aby jaśniała pewna miła powaga, która potrafi drugich utrzymać w dystans i karność. Nie wiąż się uczuciowo z żadnym stworzeniem, zawsze i wszędzie bądź niezależny. Ani siebie, ani swoich sekretów nie powierzaj nikomu. Wypróbuj ducha i zaufaj tylko wypróbowanemu. Pamiętaj, że wielu dało się zwieść pozorami i upadło wskutek nieroztropnej poufałości. (…)

Więcej powinieneś ufać łasce Bożej, niż własnej roztropności i dlatego często zwracaj się do Mnie, aby prosić o radę czy pomoc.” (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis: 26 czerwca godz.  9:29

O relacjach z ludźmi

 

„Synu, (…) trzeba nieraz zmienić swoje zapatrywanie, jeśli chcesz z innymi być w zgodzie, owszem, z miłością często podejmować rzeczy niemiłe, jeżeli pragniesz żyć z nimi w pokoju.

Skąd poróżnienia między ludźmi? Z zarozumiałości, która nie pozwala ustąpić drugiemu.

Skąd tarcia? Z nieuporządkowanej miłości własnej, która wypacza same serca.

Usuń zarozumiałość spośród ludzi, a znikną wszelkie zamieszki. Oddal także miłość  własną, a zobaczysz niebo na ziemi. Jeśli będziesz naprawdę pokorny, zrozumiesz bliźniego. A jeśli często miłość mu okażesz, pociągniesz go do tego, że będzie usiłował biec za wonnością cnót tak mile pachnących.

Pokorna miłość więcej może niż wszelka surowość, która zwalcza zło zewnętrzne, ale wewnętrznie jest daleka od dobra. Pokorna miłość i zło poprawia, i uczy kochać dobro.

Człowiek: O, Panie Jezu, cichy i pokorny, do wykonania tego, co chcesz mi wpoić z Twojego Serca, potrzeba wielu łask. Błagam, wspomóż mnie swoją skuteczną pomocą. Chcę i muszę mieć więcej pokory i miłości. Często bowiem – ze wstydem przyznaję – brakiem pokory i miłości gorszę bliźniego i nie podobam się Tobie. (…) Spraw, abym Cię naśladował i był doskonałym uczniem Serca Twojego. Uwolnij mnie od wszelkiej szorstkości i gorzkiej zarozumiałości, i miłości własnej, a uczyń serce moje według Serca Twojego, jaśniejącego wobec wszystkich jednakową słodyczą i pokorną miłością.” (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis: 25 czerwca godz. 11:52  

O prostocie serca!

 

„Błogosławieni prości, albowiem ich pokój jest bezpieczny. Powtarzam, błogosławieni, albowiem z prostymi Ja poufale obcuję. Kto chodzi w prostocie, idzie drogą pewną i będzie zbawiony. (…)

Nie każdemu powierzaj serce swoje. Tajemnice swoje o tyle tylko wyjawiaj bliźniemu, ile wymaga uporządkowana miłość. Co nie odnosi się do ogólnego zbudowania i zwykłego porządku rzeczy, synu, nikomu tego nie zdradzaj, tylko Mnie i Moim zastępcom (…)

Jeżeli nie potrafisz dochować tajemnicy, jesteś niegodny nie tylko imienia ucznia Serca Mojego, ale i zaufania bliźniego… (…)

Jeśli usłyszałeś słowo przeciw bliźniemu swemu, niech ono umrze w tobie, nie rozerwie cię, synu, ani w żaden sposób ci nie zaszkodzi. Obmawiający plami swoją duszę i zraża sobie wszystkich. (…)

Potrzeba roztropności, aby mówiąc dobrze czy źle, nie zgrzeszyć przeciw miłości i innym cnotom. W takich okolicznościach, synu, uciekaj się do Serca Mojego. (…) No, i módl się, synu, aby otrzymać ducha świętej prostoty, i uprawiaj tę cnotę, która twoje obcowanie z bliźnim uczyni im i tobie miłym i owocnym, a Mnie przyniesie cześć i chwałę.” (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis: 24 czerwca godz. 9:40

Wskazań Chrystusowych ciąg dalszy...

Synu, bądź prosty w działaniu. Niech nie będzie u ciebie żadnej przesady ani niedbalstwa. Taka niech będzie cała powierzchowność twoja, aby się zdawała ujawniać blask wewnętrzny. Wszystko wobec bliźniego niech się dzieje w miłości, która wprawdzie jest jedna i prosta, ma jednak wiele różnych aktów.  (…)

Jeśli naprawdę przyswoisz sobie prostotę Serca Mojego, to szczerze i łatwo okażesz wszystkim łaskawą miłość i odpowiedni szacunek wewnętrznie tak usposobiony, aby innym odstąpić lepszą cząstkę, a dla zgody ze wszystkimi chętnie okazać jednaką miłość.

Synu, postępuj z prostotą, idź prostą drogą, nie zbaczaj ani w lewo, ani w prawo, ani na rozmyślanie o rzeczach możliwych, albo na różne dociekania, co inni sądzą lub mogliby sądzić. We wszystkim szukaj Mnie, którego niewątpliwie znajdziesz we wszystkim i w którym będziesz miał wszystko.”  (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis: 23 czerwca godz. 12:10

Wskazania Pana Jezusa

 

„Synu, jakikolwiek znak, słowo czy uczynek spostrzeżesz u bliźniego, zawsze tłumacz na jego korzyść, jeżeli jakimkolwiek sposobem  może być wytłumaczony. (…)

Synu, bądź szczery w mowie. Nie dziel serca językiem, jak to czyni świat. (…) Ty ze skarbca dobrego serca z prostotą dobywaj dobre rzeczy dla bliźniego. Daleko więc niech będzie od twej mowy wszelka przebiegłość, dwulicowość i dowcip ośmieszający bliźniego i odbierający mu zaufanie lub gorszący, lub przynoszący szkodę. Synu, niech serce twoje czuje, co usta twoje mają powiedzieć. (…)

Bądź dla wszystkich jednaki, prawdziwa bowiem i święta prostota jest uprzejma dla każdego, zawsze słodka, wszędzie jednaka. (…)

A jeśli się zdarzy, że słowem obrazisz bliźniego, upokarzając się, ze szczerą prostotą staraj się jak najprędzej dać mu wyjaśnienie i zadośćuczynienie. Jedna bowiem pokora jest zdolna naprawić obrażoną miłość.” (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis: 22 czerwca godz. 9:40

Wpatrując się w Najświętsze Serce Jezusa...

 

„Z Mojego przykładu ucz się, synu, świętej prostoty wobec bliźniego. Polega ona na tym, aby z jednej miłości Boga wyprowadzić myśli, słowa i uczynki swoje, a myśli, słowa i uczynki drugich sprowadzić do tej samej miłości. A więc każdego bliźniego należy widzieć i miłować w Sercu Moim – ośrodku miłości.

Ktokolwiek na bliźniego swego patrzy poza Sercem Moim, łatwo dzieli serce swoje na różne uczucia czysto naturalne, albo je nastraja według przyczyn i pobudek niezupełnie ludzkich. Kto zaś z miłości serca Mojego patrzy na ludzi i tak ich miłuje, ten szczerym okiem widzi we wszystkim jedność, uczuciem kocha jedność we wszystkim, ma serce niezłożone i niepodzielne.

Tak prosty bądź w patrzeniu i myśleniu i nie dziel serca swojego nierozważnym posądzaniem!

Kto cię ustanowił sędzią bliźniego swego? Skąd masz prawo go potępiać? Jakże śmiesz potępiać tego, którego Ja strzegę Sercem, którego jesteś obowiązany kochać jak brata, który w moich oczach może być daleko lepszy od ciebie teraz czy w wieczności. (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis:19 czerwca godz. 12:25

Ważne przesłania o Najświętszym Sercu Pana Jezusa

 

„Nie można wprost zliczyć tych wszystkich łask, które z kultu Najświętszego Serca Jezusa spłynęły na ludzi; ile dusz oczyściły z grzechów, obdarzyły niebiańską radością, pobudziły do zdobywania wzniosłych cnót.” (Encyklika papieża Piusa XII Haurietis aquas (1955 r.)

„Trzeba uznać, że Serce Chrystusa jest sercem Kościoła. To On wzywa do nawrócenia i do pojednania. To On prowadzi drogą błogosławieństw serca czyste i spragnione sprawiedliwości. To On jest twórcą braterskiej wspólnoty członków jednego Ciała. To On uzdalnia nas do przyjęcia Dobrej Nowiny i obietnicy życia wiecznego. To On zleca nam misję. Zażyłość z Sercem Jezusa sprawia, że serce człowieka otwiera się na cały świat.” (Jan Paweł II, Watykan, 31 maja 1992 r.)

„Kult Najświętszego Serca Jezusa w swej istocie jest kultem miłości, którą nas Bóg umiłował, jest również praktycznym wykonaniem tej miłości, którą żywimy dla Boga i ludzi.

„Tak, jesteśmy wzywani, by odpowiedzieć całkowicie na Jego miłość, by Jemu poświęcić naszą pracę, nasze apostołowanie, całe nasze życie. Nie jesteśmy wzywani jedynie do rozważania i kontemplowania tajemnicy miłości Chrystusa. Jesteśmy wzywani, by brać w niej udział, w tajemnicy świętej Eucharystii, ośrodku naszej wiary, ośrodku kultu, oddawanego miłosiernej miłości Chrystusa, objawionej w Jego Sercu.” (Jan Paweł II,  Paryż, 1 czerwca 1980 r.)

Z przebitego Serca Zbawiciela Kościół narodził się i stamtąd czerpie pokarm, ponieważ Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo (Ef 5, 25-26).” (Paweł VI w liście Diserti interpretes)

(Źródło: e-civitas.pl)

 

Żyć w Bożej obecnosci

Kochani Przyjaciele, którzy zaglądacie do mojego blogu! Pragnę się wytłumaczyć, dlaczego odwołuję się do wielkich czcicieli Serca Pana Jezusa i przytaczam ich wypowiedzi. Robię to z dwóch przyczyn. Po pierwsze z wielkiego szacunku i miłości dla Pana Jezusa, a po drugie - czuję swą małość wobec tak wielkich świętych ludzi, którym nigdy nie dorównam, a którzy to ludzie w pełen sposób hołd dla naszego Pana głosili. Czerwiec wciąż trwa i dlatego ja też głoszę chwałę Serca Jezusowego.  Tych tekstów nie ma w internecie, przepisuję je z książek. Posłuchajcie…

„Synu, do tego zdążaj, abyś zawsze cieszył się obecnością Bożą, abyś wszędzie żył przy Mnie, Bogu i Zbawicielu swoim. Jeśli Mnie miłujesz, znajdziesz wiele radości, chodząc przy Mnie i ciesząc się Moją obecnością. Czyż bowiem od wieków nie słyszano, czy zdarzyło się kiedy, aby ktoś nie cieszył się obecnością osoby umiłowanej? Otóż zawsze i wszędzie jestem przy tobie, ponieważ jestem Osobą Boska i nigdy nie tracę cię z oczu. Nie ma stworzenia, którego bym nie dostrzegał. W każdym miejscu oczy Moje widzą dobrych i złych, przenikają nawet każde serce. (…)

Czy możesz wiec o Mnie zapomnieć? Czy możesz nie być przejęty miłością do Mnie? Czyż możesz oddalić się ode Mnie rozumem albo sercem? Synu, wtedy naprawdę chodzisz w Mojej obecności, kiedy dusza twoja pamięta o Mojej obecności, a serce twoje zajęte jest miłością o Mnie. (…)

Pamiętaj więc o Mnie i kochaj Mnie obecnego przy tobie, a nigdy nie zgrzeszysz.” 

(Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis:19 czerwca godz. 9:30

Pan Jezus poucza nas o wartości spowiedzi…

 

„Poznaj samego siebie, synu Mój, i wiedz, że często poczujesz pociąg do tego, co  popełniłeś, a czego teraz żałujesz i postanowiłeś unikać. Dlatego nie zniechęcaj się. Jest to bowiem skutek nie złości, lecz ułomności. (…)

Poznaj łaskawość serca Mojego, które zawsze gotowe jest ci darować. (…) Patrz jednak, abyś wskutek swej wielkiej słabości nie zaniedbał spowiedzi, ale im słabszy się czujesz, tym częściej przystępuj do niej. (…)

Odrzuć wszelki strach i niepokój. Albowiem nie jestem Bogiem niepokoju, lecz pokoju, cieszy Mnie dobra wola, a nie drżenie serca. Czyń, co możesz, i spowiadaj się szczerze, bądź spokojny i nie daj się nastraszyć pokusom wroga czy wyobraźni. Synu, Serce Moje jest schronieniem grzeszników. Ilekroć tam się kto uciecze z sercem skruszonym i upokorzonym, nie odrzucę go i nie wzgardzę nim. Przeto  z ufnością uczęszczaj do Boskiej „kąpieli”, w której Serce Moje we własnej krwi obmyje twoją duszę, aż będzie zupełnie czysta.” (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis: 18 czerwca godz. 11:40

Trwać w postanowieniach

 Usłyszane w różnych okolicznościach słowa zapisuję, by je głębiej przemyśleć i zastosować w życiu. Kiedyś, nie pamiętam, w jakich okolicznościach, natknęłam się na słowa św. Ignacego Loyoli i zapisałam je. Wielki święty żył pięćset lat temu (1491 – 1556), ale jego mądrość przetrwała wieki. To, co „usłyszałam”, wydało mi się tak bardzo ważne i… aktualne, przystające do współczesnych nam czasów. Przytaczam te słowa, wierząc, że bardzo nam pomogą w trwaniu – mimo trudności i czyhających niebezpieczeństw. Wsłuchajmy się w nie:

„Pamiętajmy, że czas kryzysu jest czasem szczególnego działania szatana. Pragnie on przerazić człowieka prawdą o jego słabości i utrwalić w postawie rezygnacji. Nakłania zatem do wycofania się z wcześniej podjętych dobrych postanowień, mówiąc, ze nie mają szans realizacji.”

Św. Ignacy ostrzega nas przed taką szybką i pochopną rezygnacją i poddaniem. Mówi: „Podczas strapienia nie wprowadzać żadnych zmian, lecz trwać w postanowieniach i decyzjach podjętych w czasie poprzedzającym takie strapienie.”

 

Wpis: 17 czerwca godz. 14:50 

Serce, które jest samą dobrocią

 

„Nie chcę śmierci grzesznika, ale aby się nawrócił z drogi swojej i żył. (…) Synu, zstąpiłem z nieba, aby cię wyrwać czeluściom piekielnym, całe życie cierpiałem, abyś ty był szczęśliwy przez całą wieczność. Ponadto zostałem skazany na śmierć, abyś ty uniknął śmierci wiecznej. A to wszystko uczyniłem dla ciebie. Czegóż więc nie uczynię, albo czegóż ci  odmówię, skoro będziesz Mnie miłował!? Jeżeli przerażają cię twoje grzechy, wiedz, że Moje zasługi mają nieskończenie większą wartość dla twojego zbawienia, którego pragniesz, aniżeli twoje grzechy dla zguby, której się lękasz. (…) Pamiętaj, że Ja, twój Zbawiciel, który po prawicy Boga Ojca wstawiam się także za tobą, Ja będę twoim sędzią.

Przeto rozszerz serce swoje w Duchu Świętym, którego otrzymałeś w sakramencie miłosierdzia Bożego. Duch miłości, ogień trawiący resztki grzechów, zgładzi i usunie lęk niepożądany. Choćbyś był największym grzesznikiem jak łotr razem ze Mną ukrzyżowany; choćbyś jak Szaweł mnie prześladował; choćbyś nawet był zaprzańcem jak Piotr, jeślibyś chociaż raz się dobrze wyspowiadał i otrzymał owoc tego sakramentu, odpuszczone będą wszystkie grzechy twoje.

Dlaczego smutny jesteś, Mój synu? Dlaczego się niepokoisz?  (…) Czyż nie jestem Ojcem, którego Serce jest dobrocią?” (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

Wpis: 16 czerwca godz. 9:30

 

„Mając ducha modlitwy, doznasz pokrzepienia w opuszczeniu, opieki wśród ludzi, pociechy w przeciwnościach, umiarkowania w szczęściu, pomocy w niebezpieczeństwie, a wszędzie będzie ci towarzyszyć zbawienne przewodnictwo w drodze do świętości.

(Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis: 15 czerwca godz. 10:01

Gdzie szukać pociechy?

 

„Synu, jeśli przyjdziesz do Serca Mojego, ilekroć będziesz strapiony, nie powinieneś szukać pociechy u ludzi, bo jedna kropla mojej pociechy będzie ci słodsza i skuteczniejsza niż wszystkie rzeki pocieszających słów ludzkich. (…) Jeśli kiedy gęste ciemności czy nawałnice zwalą się na ciebie, zwróć się do Mnie i z ufnością poleć się Sercu Mojemu, a bezpieczny będziesz w samej nawałnicy i szalejącej burzy, a czasem doznasz olśnienia najsłodszym światłem z Góry: co uważałeś za zgubne, z jego pomocą zobaczysz, że to nic albo nawet korzyść. Kiedy będziesz chciał coś rzec lub uczynić, a przyjdzie na ciebie wątpliwość, czy to wolno, skupiony wewnętrznie posłuchaj ducha Mojego, a jeśli nauczysz się, sercem do Mnie się uciekając, rozpoznawać Boskie szepty, jasno poznasz decyzję, za którą będziesz mógł iść bezpiecznie. Dusza, przywykła do mnie się uciekać, wszędzie ma z sobą opiekuna, którego umie i lubi wzywać, radzić się i trzymać, nie tylko, gdy jest sama, ale i wtedy, gdy pracuje z bliźnimi.”  (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis: 14 czerwca godz. 9:30

Ze wskazań Pana Jezusa:

 

Pan Jezus kieruje te słowa do każdego z nas: „Niech cię, synu, nie zadawala modlitwa o ustalonej porze dnia, należy bowiem zawsze i wszędzie modlić się i nie ustawać. Oto słodkie polecenie Moje, na podstawie którego do Mnie, jak do ojca, możesz każdej chwili przystąpić i jak syn ze Mną rozmawiać. Oto wszędzie przeszkody zewnętrzne i wewnętrzne, wszędzie pokusy jawne i ukryte, wszędzie niebezpieczeństwa utraty przyobiecanej  za wytrwanie nagrody.  Bardzo więc potrzebna jest łaska, która zwykle udzielana jest proszącym. Dlatego prawie wszystko zależy od modlitwy. Bez niej nie ma środków zapobiegających złu, a dobro narażone jest na niebezpieczeństwa. 

Synu, poza modlitwą nie zdobędziesz prawdziwej znajomości Mnie i siebie. Dlatego bez modlitwy nie osiągniesz prawdziwej pokory i miłości, dobrze nie poznasz Serca Mojego i nie przyswoisz sobie jago prawdziwego ducha, w wielu rzeczach nie zrozumiesz uczuć Serca Mojego i – co najniebezpieczniejsze – Serce Moje będziesz chciał mierzyć swoim sercem. Jeśli wśród zajęć będziesz się uciekał do modlitwy, często będziesz inaczej o nich myślał niż dawniej, gdyż światło łaski, które zwykle dzięki modlitwie się otrzymuje, jest nieporównywalnie jaśniejsze, aniżeli światło rozumu ludzkiego.” (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis: 13 czerwca godz. 9:40

Cenne wskazanie

 

„Czyń, co winieneś czynić, pracuj wiernie w mojej winnicy, Ja będę twoją nagrodą. (…) O, gdybyś wiedział, jakiej czci zażywają święci w niebie, jaką chwałą jaśnieją wzgardzeni przez świat i uważani niemal za niegodnych samego życia! (…) Nie pragnąłbyś w tym życiu dni beztroskich, lecz radowałbyś się ze znoszonych dla Boga utrapień i poczytałbyś to sobie za zysk to, że cię ludzie za nic mają.” (Tomasz a’Kmpis, O naśladowaniu Chrystusa)

Nabożeństwo czerwcowe ku czci Najświętszego Serca Jezusa z Jasnogórskiej...

Wsłuchajmy się w słowa Pana Jezusa!

 

„Wartość ma czyn nie sam w sobie, ale intencja, z jaką się go spełnia.(…) Moja miłość sięga tak daleko, że Moje dusze mogą z niczego wydobyć wielkie bogactwa - kiedy rano łączą się ze Mną i ofiarują cały swój dzień z gorącym pragnieniem, aby Moje Serce posłużyło się nim dla dusz. Gdy z miłością wykonują swoje obowiązki – godzina po godzinie, chwila po chwili, co za skarby gromadzą wtedy w ciągu jednego dnia, będę im odsłaniał Swoją miłość. Jest ona niewyczerpana. Serce Moje jest samą miłością. Miłość ta obejmuje wszystkie dusze. (…)

Doskonałość polega na spełnianiu wszystkich pospolitych czynności w ścisłym zjednoczeniu ze Mną. (…) Jakąż wartość ma jeden dzień życia Bożego! Kiedy dusza pała pragnieniem miłości, nic nie jest dla niej trudne! Kiedy jednak czuje się zimna i bez zapału, wszystko jest dla niej przykre i ciężkie. Niech przyjdzie do Mojego Serca i nabierze męstwa, niech Mi ofiaruje to przygnębienie, niech połączy je z Moją żarliwością i będzie spokojna.” (Fragment Orędzia Pana Jezusa do s. Józefy Menendez)

Pan Jezus poucza każdego człowieka: „Kto przebywa sam na sam ze Mną w obliczu Aniołów, naprawia swą przeszłość lub w dobrem utwierdza, a zastanawiając się nad sobą i swoimi sprawami, uczy się wielu rzeczy. Albowiem nie długość czasu czy obfitość spraw czyni człowieka naprawdę doświadczonym, ile duch modlitwy i kontemplacji.

Człowiek oddalony od wrzawy światowej odzyskuje utracony pokój, albo zachowany umacnia i cieszy się nawiedzeniem samej łaski. (…) Stąd, synu, ze zjednoczenia ze Mną ludzie wewnętrzni w trudnych okolicznościach tak dalece panują nad sobą, że co raz postanowili, wykonują z wielką nieustraszonością. Jeśli umiłujesz samotność, unikniesz wielu uchybień i zdobędziesz wiele cnót.” (Pierre Jean Aernoudt, Naśladowanie Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis: 9 czerwca godz. 9:20

UROCZYSTOŚĆ

NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA i KRWI CHRYSTUSA

Zróbcie Mu miejsce, Pan idzie z nieba,
Pod przymiotami ukryty chleba;
Zagrody nasze widzieć przychodzi
I jak się Jego dzieciom powodzi.

Otocz Go wkoło rzeszo wybrana,
Przed twoim Bogiem zginaj kolana,
Pieśń chwały Jego śpiewaj z weselem,
On twoim Ojcem, On przyjacielem.

Nie dosyć było to dla człowieka,
Że na ołtarzu co dzień go czeka
Sam ludu swego odwiedza ściany,
Bo pragnie bawić między ziemiany.

Zielem, kwiatami ścielcie Mu drogi,
Którędy Pańskie iść będą nogi
I okrzyknijcie na wszystkie strony
„Straż przy Nim czynią Anieli możni.
Nie przystępujcie blisko bezbożni!
Obyście kiedyś i wy poznali,
Jakiegośmy to Pana dostali.

On winy nasze przebaczać lubi,
Jego się wsparciem nasz naród chlubi.
W domu i w polu daje nam dary;
Serc tylko naszych żąda ofiary.

Niesiemy Ci je, Boże, niesiemy!
Dawaj nam łaski  - my serca dajemy.
I tej zamiany między stronami
Niebo i ziemia będą świadkami.

Pośród nas idzie błogosławiony.

 

Wpis: 8 czerwca godz. 10:18

Zdjęcia: Łukasz Wojtyniak 

 Z rozmowy Pana Jezusa z uczniem 

(którym może być każdy z nas)…

Uczeń: Panie, ja mam zostać świętym?! Ach, Panie, dotąd zbyt wiele grzeszyłem w życiu swoim. Czyżby to nie było zarozumiałością, gdybym pokusił się o to? Przecież jestem tak ułomny, że nie potrafię uczynić nic godnego świętości.

Pan Jezus: Jeżeli masz stałą i stanowczą wolę uświęcania siebie, nic ci nie może przeszkodzić, abyś został świętym. Jakkolwiek jesteś wyposażony przez naturę, osiągniesz świętość nie przez dary natury, ale przez współpracę twej woli z łaską. (…) Nabierz otuchy, odrzuć wszelką złość serca, pielęgnuj myśli godne uczucia Serca Mojego. Wreszcie – jeśli jesteś ułomny, czyż Ja nie jestem mocny? Jeśli nie potrafisz podjąć się umartwionego życia, czy nie możesz kochać? Jeżeli nie masz siły działać, czyż nie możesz cierpieć? Przecież głównie miłość i cierpliwość rodzą świętość. Nie nadzwyczajne ani cudowne czyny, ale przeważnie cierpliwa miłość sprawia świętość duszy. Staraj się z miłości do Mnie znosić to, co Ja sam ci wybiorę i dam do znoszenia, a staniesz się święty.” (Pierre Jean Aernoudt, O naśladowaniu Najświętszego Serca Jezusowego)

 

Wpis: 7 czerwca godz.  9:50

Św. Ojciec Pio o Sercu Pana Jezusa

*Niech Serce Jezusa Chrystusa stanowi centrum wszystkich twoich pomysłów.

*Pamiętajmy, że Serce Pana Jezusa powołało nas nie tylko dla naszego uświęcenia się, ale także dla uświęcenia innych dusz. Jego Serce chce, abyśmy Mu pomagali w zbawianiu dusz 

*Kochajmy Jezusa Chrystusa że względu na Jego Boską wielkość, Jego potęgę w niebie i na ziemi, Jego nieskończone zasługi, a przede wszystkim, z wdzięczności! Gdyby On, tak jak my był mniej dobry wobec nas, gdyby był surowszy, to byśmy o wiele mniej grzeszyli! Lecz grzech - gdy po jego popełnieniu następuje głęboki żal z powodu dopuszczenia się go, uczciwe postanowienie niepowtarzania go, żywa świadomość wielkiej przykrości wyrządzonej miłosierdziu Bożemu i skrucha w najzatwardzialszych zakamarkach serca - prowadzi do wytryśnięcia palących łez żalu i miłości. Właśnie ten grzech staje się wówczas stopniem przybliżającym nas do Chrystusa, podnoszącym nas i prowadzącym właśnie do Niego.

*Jezus niech będzie dla ciebie - zawsze i we wszystkim -obroną, pomocą i życiem!

*Serce naszego Boskiego Mistrza nie zna milszego prawa niż prawo słodyczy, pokory i miłości.

*Jezu mój! Słodyczy moja! Jak mogę żyć bez Ciebie? Jezu! Przychodź zawsze! Przyjdź! Ty sam posiądź moje serce.”

 

Wpis: 6 czerwca godz. 9:45 

Jeszcze o czci Serca Jezusa w ujęciu św. J.S. Pelczara

 

Biskup Pelczar dostrzega dwa aspekty Serca Jezusowego razem sprzężone: serce cielesne i serce duchowe. „To właśnie serce cielesne i duchowe Pana Jezusa – pisze w swoim dziele Nabożeństwo do NSJ – jest przedmiotem naszej czci i miłości, czyli naszego nabożeństwa, bo Serce cielesne samo przez się zasługuje na cześć i miłość najwyższą, jako nierozdzielnie złączone z Boską Osobą, do której się wszelka cześć i miłość odnosi; główną zaś pobudką tej czci i miłości jest Serce duchowe, a przede wszystkim nieskończona miłość Słowa wcielonego – ta miłość, której najwspanialszymi pomnikami są żłóbek, krzyż, ołtarz i przybytek sakramentalny".

Według Józefa Sebastiana Serce cielesne Pana Jezusa – które jest cząstką Jego człowieczeństwa – wskazuje przede wszystkim na Chrystusa historycznego, na Jego konkretne dzieło odkupienia, od żłóbka do krzyża, a zwłaszcza na zadaną ranę boku. Natomiast duchowe Serce Jezusa przesuwa akcent na miłość Bożą w Jezusie Chrystusie w stosunku do ludzi, nie tylko w pojęciu historycznym, ale miłość obecną tu i teraz, miłość miłosierną, zbawczą dla wszystkich. W tym znaczeniu – mówi św. Józef Sebastian – Najświętsze Serce Jezusowe jest świątynią Bóstwa, tronem łaski, stolicą miłosierdzia, źródłem życia Bożego na ziemi, szkołą cnót, skarbnicą darów.

Podkreślając więc prawdę o nierozdzielnym połączeniu natury ludzkiej z naturą Boską w jednej Osobie Syna Bożego biskup Pelczar naucza, że zarówno miłość ludzka Zbawiciela, jak i miłość Boska – nieskończona, wspólna wszystkim trzem Osobom Trójcy Przenajświętszej – łączą się ze sobą jako miłość tej samej Boskiej Osoby – a tronem, źródłem i godłem zarazem tej bosko-ludzkiej miłości jest Najświętsze Serce Jezusowe – „Serce Mądrości Najwyższej, Świętości samej, Miłości niezmierzonej – Serce naszego Stwórcy, naszego Mistrza, naszego Zbawcy, naszego Króla, naszego Przyjaciela, naszego Brata, naszego Ojca.” (Źródło: sercanki.org.pl)

Adorując Serce Boże, wpatrując się w Nie nieustannie – każdego dnia – starajmy się najpierw kształtować własne serca na wzór Serca Jezusa i według wskazań św. Pelczara  „przejmować się Jego uczuciami, zamiarami i pragnieniami, aby nieść miłość Bożą tym, którzy tej miłości potrzebują."

 

Wpis: 5 czerwca godz. 9:45

Serce Jezusa w Eucharystii

 

„U św. Józefa Sebastiana nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusa stapiało się ściśle z nabożeństwem do Eucharystii. W niej widział bowiem dar nieskończonej miłości Serca Bożego dla człowieka. „Eucharystia – jak mówił – jest niejako wysiłkiem miłości Jezusa, a nic nam jej nie zastąpi, nic z nią w porównanie iść nie może; bo ona nam daje Jezusa rzeczywiście obecnego – Jezusa zostającego z nami w nieprzerwanym stosunku miłości – Jezusa ofiarującego za nas nieustannie swe życie i śmierć – Jezusa oddającego się nam w sposób całkowity i niewysłowiony […] Eucharystia wyszła z Serca Jezusowego i wskazuje nam, gdzie jest to Serce żywe, gdzie Ono bije dla nas, gdzie się ofiaruje za nas, gdzie pragnie być naszym pokarmem, naszym życiem, naszą siłą, naszą pociechą.”(Źródło: sercanki.org.pl)

 

Ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa

 Najbliższe dni pragnę poświęcić na moim blogu czci Serca Pana Jezusa i o Nim będę pisać. Przecież to Jego miesiąc, przeznaczony właśnie dla Niego, dla czci Jego Najświętszego Serca.

Wielkim czcicielem Serca Zbawiciela był się św. Józef Sebastian Pelczar. Warto dzisiaj (w czasach szerzącej się apostazji) przypomnieć, że na szczególnej czci Serca Pana Jezusa przez Świętego zaważył fakt poświęcenia Polski Sercu Jezusowemu w czerwcu 1905 r., w dwusetną rocznicę objawień Serca Bożego Małgorzacie M. Alacoque. „Podczas głównych uroczystości diecezjalnych, które miały miejsce w katedrze przemyskiej, ks. Pelczar, (…) odkrywa w Nim źródło całej zbawczej miłości. (…) Odtąd spotęgowała się w duszy mojej cześć i miłość ku Boskiemu Sercu – napisał w swojej „Autobiografii”.

„Istotnie, od tego czasu Boże Serce zaczęło dominować w jego życiu wewnętrznym. Wzrastała w nim miłość ku temu Sercu, a zarazem świadomość bycia przedmiotem Jego miłości. „Niech Cię Pan Jezus zachowuje w Sercu swoim – pisze w liście do swego przyjaciela, ks. Karola Krementowskiego – i zlewa na Cię, jako też na Twoją trzódkę, wszelkie błogosławieństwo. Nie masz bowiem większego szczęścia na ziemi, jak być przedmiotem miłości tego Najmiłościwszego Serca. Gdy tę miłość posiadamy, za nic mamy wszelkie walki i bóle życia, bo ona dla nas wszystkim: i siłą, i pociechą, i chwałą; z nią praca staje się wypoczynkiem, gorycz – słodyczą, ziemia – niebem".

„Nasze" niebo, jak wiemy, jest zawsze tam, gdzie jest obecny Bóg. Tam, gdzie rozpoznajemy Jego obecność, odkrywamy także Jego miłość.”  (Źródło: sercanki.org.pl)

 

Wpis: 2 czerwca godz. 9:40

Obietnice Pana Jezusa

 Dzisiaj przypada I piątek miesiąca – szczególny, bo w miesiącu poświęconym Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Warto sobie kolejny raz przypomnieć, jak wielkie obietnice przekazał ludzkości Chrystus za pośrednictwem Małgorzaty  Marii Alacoque. Wsłuchajmy się!

Tym, którzy czcić będą Moje Serce Najświętsze:

*Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie.

*Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach.

*Będę sam ich pociechą we wszystkich smutkach i utrapieniach życia.

*Będę ich ucieczką najbezpieczniejszą w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.

*Błogosławić będę wszystkim ich zamiarom i sprawom.

*Grzesznicy znajdą w Mym Sercu źródło i całe morze niewyczerpanego nigdy miłosierdzia.

*Dusze oziębłe staną się gorliwymi.

*Dusze gorliwe szybko dostąpią wielkiej doskonałości.

*Zleję obfite błogosławieństwo na te domy, w których obraz Serca Mego Boskiego będzie zawieszony i czczony.

*Kapłanom dam moc zmiękczania serc najzatwardzialszych.

*Imiona osób, które rozpowszechniać będą nabożeństwo do Mego Boskiego Serca, będą w nim zapisane i na zawsze w nim pozostaną. Przystępującym przez 9 z rzędu pierwszych piątków miesiąca do Komunii Świętej dam łaskę pokuty ostatecznej, że nie umrą w stanie niełaski ani bez sakramentów świętych, a to Serce Moje stanie się dla nich ucieczką w godzinę śmierci.

*

„9 pierwszych piątków miesiąca nie jest bynajmniej praktyką magiczną, nie ma nic wspólnego z zabobonem. Pomaga ona jednak wypracować nawyk regularnej spowiedzi i częstszego, niż tylko w niedzielę, przyjmowania Komunii Świętej.” (Stacja7.pl)

 

Wpis: 2 czerwca godz. 9:30

Koronka do Najświętszego Serca Pana Jezusa

 

Rozpoczął się czerwiec, a wraz z nim – nabożeństwa do Serca Pana Jezusa. Wielkie nabożeństwo Serca Pana Jezusa miał św. Ojciec Pio. Niech jego modlitwa zjednoczy nas przy Panu Jezusie i będzie nam pomocna w różnych sprawach. Św. Ojciec Pio odmawiał ją codziennie w intencji ludzi, którzy polecali się Jego modlitwom.

Koronka do Najświętszego Serca Pana Jezusa

1. O mój Jezu, Ty powiedziałeś: “Zaprawdę powiadam Wam: proście, a otrzymacie, szukajcie,  a znajdziecie, pukajcie, a będzie wam otworzone”, wysłuchaj mnie, gdyż pukam, szukam i proszę o łaskę…

Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu…

Słodkie Serce Jezusa, w Tobie pokładam nadzieję.

2. O mój Jezu, Ty powiedziałeś: „Zaprawdę powiadam wam: o cokolwiek prosić będziecie Ojca w imię Moje, da wam”, wysłuchaj mnie, gdyż proszę Ojca w imię Twoje o łaskę…

Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu…

Słodkie Serce Jezusa, w Tobie pokładam nadzieję.

3. O mój Jezu, Ty powiedziałeś: „Zaprawdę powiadam wam: niebo i ziemia przeminą, ale Moje słowa nie przeminą”, wysłuchaj mnie, gdyż zachęcony Twoimi słowami proszę o łaskę…

Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu…

Słodkie Serce Jezusa, w Tobie pokładam nadzieję.

O słodkie Serce Jezusa, dla Ciebie tylko jedno jest niemożliwe: nie mieć litości dla strapionych; dlatego okaż litość nad nami, biednymi grzesznikami i udziel nam łaski, o którą Cię prosimy przez bolesne i Niepokalane Serce Maryi, Twojej i naszej czułej Matki. Amen

Witaj, Królowo, Matko miłosierdzia,
Życie, słodyczy i nadziejo nasza, witaj.
Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy.
Do Ciebie wzdychamy, jęcząc i płacząc na tym łez padole.
Przeto, Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć.
A Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, po tym wygnaniu nam okaż.
O, łaskawa,
O, litościwa
O, słodka Panno Maryjo.

Święty Józefie, Ojcze przybrany Jezusa Chrystusa, módl się za nami.

 

Wpis: 1 czerwca godz. 9:20