Do wszystkich smutnych,

wątpiących i zrozpaczonych!

 

Czy nie dziwi cię wielkość Boga?

Czy nie zachwyca cię piękno świata?

Czy dostrzegasz wszystko, co piękne i dobre?

To nic, że zła tyle,

to nic, że czasem przygniata

ból istnienia i troski…

To nic, że nie widzisz końca udręki…

Bóg cię widzi,

widzi i troszczy się

zawsze…

Podaje rękę,

podnosi, byś powstał…

Uwierz i przekonaj się!

 

Wpis: 2 sierpnia godz. 20:00