Bóg rzeczy niemożliwych nie wymaga,
lecz wymaga czynić, co możesz; wspiera, abyś mógł czynić, coś powinien i
nakazuje prosić o pomoc w tym, czego nie możesz.
Związek nasz z Bogiem zaczyna wiara, umacnia nadzieja, a
kończy miłość.
Człowieka nie można ocenić według tego,
co on wie, ale według tego, co kocha.
Dwie rzeczy zabijają duszę:
zarozumiałość i desperacja. Pierwsza zbyt wiele oczekuje, druga zaś zbyt mało.
Człowiek nie modli się po to, aby
powiedzieć Bogu to, co On powinien zrobić, ale aby Bóg mu powiedział, co on ma
zrobić.
Wszystkie kroki człowieka, który idzie,
by wysłuchać Mszy, są ponumerowane przez Anioła i każdemu będzie przyznana
najwyższa nagroda w tym i wiecznym życiu.
Nic nie jest tak dobre dla duszy, jak
posłuszeństwo.
Człowiek bywa doświadczany, aby nie
popadł w pychę.
Dla chrześcijanina radość jest
obowiązkiem.
