Jeżeli
kogoś kochamy, lubimy czy z nim się przyjaźnimy, to dostrzegamy jego wartości i
pragniemy z tej przyjaźni uzyskać jak najwięcej dla siebie – w sensie duchowym.
Pytamy: Czego mi braknie, abym stał się (stała się) podobna do tego człowieka w
jego postępowaniu… Dokładnie tak samo jest w relacji człowieka z Chrystusem!
Warto
sobie postawić kilka pytań:
Czy
staram się zaprzyjaźnić z Chrystusem?
Czy
traktuję Go jako żywą i prawdziwą osobę, z którą kontaktuję się we wszystkich
sprawach swojego życia? On wie, co dla mnie jest najlepsze! Zawsze nas
wysłuchuje, ale niekoniecznie spełnia nasze wszystkie pragnienia i prośby
według naszej woli…
Czy
rozmawiam z Panem Jezusem?
Czy
powierzam Mu wszystkie swoje sprawy?
Czy
wierzę, że mi pomoże?
Czy
ufam Mu całkowicie?
W drodze do świętości pomaga sam Chrystus – poprzez
Komunię św.! Ta obecność najbardziej uświęca, pomaga, wskazuje drogę…
Świętość świętych nie opiera się na głośnych
wydarzeniach, ale na drobnych sprawach, które światu wydają się głupstwami.
(św. Jan XXIII)
Nawrócenie jest sprawą jednej chwili, uświęcenie –
pracą całego życia.
Oczyszczaj swoje intencje! Każdego dnia po trochu. To ma
być twoją niezłomną pracą, jeśli istotnie chcesz zostać świętym.
„
