Gdy spogląda z miłością na ziemię…
Gdy maluje niebo siedmiobarwną tęczą…
Gdy zapala słońce swą ręką
wszechwładną,
witając dzień wraz z tobą i ze mną…
Gdy gasi słońce u schyłku każdego dnia
i gdy gwiazdy rozsiewa na nieboskłonie…
Gdy deszczem skrapia łany zbóż
złocistych…
Gdy ożywia lasy, pola i ogrody wiosną…
Gdy patrzy z nieba, jak ludzi wielka rzesza
w niedzielny poranek do kościoła
śpieszy…
Gdy pędzlem Boskiej wyobraźni maluje
pejzaże…
Gdy Chleb biały we Mszy podaje nam w
darze…
Gdy gospodarz ręką spracowaną wiosną
zboże sieje…
Gdy maleństwo przy boku matki radośnie
się śmieje…
Gdy mamy radość w sercu i gdy ogarnie
trwoga…
Czy widzisz, jak często Pan Bóg się
uśmiecha?
Uwierz, uwierz człowieku, w miłość
swego Boga!
