„O mój Boże, wierzę w Ciebie, uwielbiam
Ciebie,
ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie
nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują.
Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i
Duchu Święty!
W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie
Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, obecnego na
ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i
obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego
Najświętszego Serca i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o
łaskę nawrócenia biednych grzeszników.”
To są dwie modlitwy podyktowane
przez Anioła Pokoju dzieciom w Fatimie w
roku 1916, poprzedzającym objawienia Matki Bożej z roku 1917. Warto je odmawiać
(a nawet trzeba!) w naszych trudnych czasach; zachęcał do tego Anioł Pokoju. Sugeruję,
aby na końcu modlitwy wymienić tych grzeszników, którzy są nam szczególnie
bliscy i którzy szczególnie tej modlitwy potrzebują.
Wpis: 14 stycznia godz. 11:40
