Tak Pan Jezus
mówi do Alicji o tajemnicy Eucharystii: „Cała Eucharystia jest
dziękczynieniem. Ustanowiłem ją także po to, abyście mogli dziękować.
Abyście przez uczestnictwo w niej rozwijali w sobie postawę
dziękczynną. Całe życie wasze powinno być przepojone dziękczynieniem
i wdzięcznością. W tym duchu trzeba rozmawiać ze Mną i do Mnie
się zwracać. Wszystko, cokolwiek posiadacie i kim jesteście, jest Moim
darem Miłości. Zupełnie wszystko. I mimo waszych buntów
i niewdzięczności ciągle was kocham, wyczekuję na wasz powrót
i składam nieustanną Ofiarę z Siebie, by was ratować. Ta Ofiara
jest wieczna, bo trwa i odbywa się cały czas. Jest to Ofiara
pozaczasowa i ponadczasowa. W niej żyjecie, nią oddychacie. Ona was
ratuje w każdej chwili życia waszego. Starajcie się poznawać Prawdę
o Mnie, pragnijcie jej. Wraz z tym poznawaniem będzie rosła
w was wdzięczność. Niewdzięczność jest owocem niewiedzy.
Gdybyście znali
choć cząstkę Prawdy i potrafili w nią wniknąć, płakałby każdy
z was z powodu własnej niewdzięczności. Podczas Mszy św. składam z Siebie Ofiarę za was
i jednocześnie przychodzę do was pierwszy, byście zechcieli
zaprosić Mnie do waszego życia. W waszych duszach
składam Ofiarę za was, gdy przyjmujecie Komunię św. Ja składam
z Siebie Ofiarę w duszy każdego, kto przyjdzie i przyjmie Moje
Ciało. Jaka powinna być wasza odpowiedź? – Dziękować
i ofiarować Mi siebie. Ja oddałem wam wszystko
i oczekuję od was tego samego. Taka jest wartość Komunii –
spotkania, by się wzajemnie ofiarować sobie: Ja i ty.
To jest
także wzór spotkań między wami – ludźmi. Ofiarować się sobie wzajemnie
i przyjmować siebie wzajemnie w miłości, wdzięczności
i wybaczeniu. Tak, jak Ja was przyjmuję w Miłości i wybaczaniu.
Komunia to wzór postawy wobec drugiego człowieka. A jednocześnie dar
Miłości, na który można odpowiedzieć tylko wdzięcznością i miłością.
Przymierze Miłości”.
Wpis: 26
stycznia g. 9:44
