Kocham Cię, moja
Ojczyzno, Polsko…
Kocham, ziemio
nasączona krwią
naszych przodków…
Kocham Cię, Polska Ziemio,
piękna łanami zbóż,
zielenią lasów i
szarych gór,
co sięgają nieba…
Kocham Cię, polska
mowo,
co przetrwałaś
nieskazitelna
w poezji Mickiewicza,
Słowackiego, Norwida…
Kocham cię, piękna
poezjo Herberta
i księdza
Twardowskiego…
Kocham Cię, polska
flago,
co dumnie powiewasz
na moim domu…
Kocham cię, moja
Ojczyzno,
ukryta w
najpiękniejszych wspomnieniach
o Ojcu, Matce i Braciach,
o kościele pniewskim,
o każdym zakątku
rodzinnego miasteczka!
Kocham cię, moja
Ojczyzno,
w dziecięcym
pacierzu,
który z ufnością
kierowałam ku Bogu…
Kocham Cię, moja
Ojczyzno,
w świętym skrawku tej
ziemi -
w moim parafialnym
kościele,
gdzie znajduję pokój
serca
i Chrystusową miłość…
Kocham Cię, moja
Ojczyzno,
w historii, której
karty zapisały się
przez wieki
przykładem miłości i odwagi…
Kocham Cię, moja
Ojczyzno,
która trwasz w moim
sercu…
Dziękuję, że jestem
twoim dzieckiem
I z dumą powtarzam:
Polsko, moja Ojczyzno!
Moim wszystkim Przyjaciołom
–
tym, co w Ojczyźnie
i tym, co daleko od
niej –
rozsianym po świecie
Polonusom –
życzę pięknego i
radosnego przeżycia
dzisiejszego Święta –
w poczuciu dumy
narodowej
i przynależności do polskich korzeni!
Wpis: 11 listopada g. 9:00
