Przemijają listopadowe dni
przemija życie
nostalgia zakrada się do serca
chmury złowrogo snują się po niebie
szare i smutkiem nabrzmiałe
drzewa gubią resztki liści
wiatr dmie coraz silniej
i smętne melodie gra
pod nogami zwiędłe szeleszczą liście
zmierzch coraz bardziej szary
dzieli się smutkiem z przechodniem
drżą z zimna ludzkie serca
czekając na okruch miłości
płynie czas z godziny na godzinę
czas zadumy nad przemijaniem
nad własnym życiem
