Kocham Cię, moja Ojczyzno, Polsko…
Kocham, ziemio nasączona krwią
naszych przodków…
Kocham Cię, polska ziemio,
piękna łanami zbóż,
zielenią lasów i szarych gór,
co sięgają nieba…
Kocham Cię, polska mowo,
co przetrwałaś nieskazitelna
w poezji Mickiewicza, Słowackiego,
Norwida…
Kocham cię, piękna poezjo Herberta
i księdza Twardowskiego…
Kocham Cię, polska flago,
co dumnie powiewasz na moim domu…
Kocham cię, moja Ojczyzno,
ukryta w najpiękniejszych wspomnieniach
o Ojcu, Matce i braciach, o kościele
pniewskim,
o każdym zakątku rodzinnego miasteczka...
Kocham cię, moja Ojczyzno,
w dziecięcym pacierzu,
który z ufnością kierowałam ku Bogu…
Kocham Cię, moja Ojczyzno,
w świętym skrawku tej ziemi -
w moim parafialnym kościele,
gdzie znajduję pokój serca
i Chrystusową miłość…
Kocham Cię, moja Ojczyzno,
w historii, której karty zapisały się
przez wieki przykładem miłości i odwagi…
Kocham Cię, moja Ojczyzno,
która trwasz w moim sercu…
Dziękuję, że jestem Twoim dzieckiem!
I z dumą powtarzam: Polsko, moja
Ojczyzno!
