Posępnie w przyrodzie…
Posępnie zrobiło się w sercach…
Odchodzą znani i mniej znani…
Wielki tłum podąża ku niebu…
Opłakują bliskich dzieci, rodzice, krewni…
Tłoczno na tej ostatniej drodze…
Choć wszyscy wiemy, dokąd podążamy,
że kiedyś nastąpi kres ziemskiej drogi,
że dni policzone, a może – godziny…
Choć wiemy najpewniej,
że tam pójdziemy,
to jednak
mimo wszystkich smutków,
mimo wszystkich trudów,
mimo krzyża, co tak przytłacza,
kochamy życie na ziemi!
