Zdjęcie: Łukasz Wojtyniak |
I znowu stoję na cmentarzu
mijają dni miesiące lata
wpatruję się w grób rodziców i dziadków
przywołuję w wyobraźni kochane twarze
sięgam pamięcią do szczęśliwych dni
dzieciństwa i młodości
gdy byliśmy wszyscy razem
siadam w starej szkolnej ławce
ileż miejsc opustoszało
przebiegam pamięcią minione lata
opustoszały ławki pustoszeją
wspomnienia
przemija życie
i co dalej
dobrze że wiem iż jesteś
mój ukochany Jezu
z Tobą życie ma sens