Uroczystość Wszystkich Świętych. Święto całego Kościoła, ale i święto bardzo osobiste! Od wieków kojarzy się ze wspomnieniem świętych, naszych patronów, opiekunów, wystawienników, którzy w niebie orędują za nami… Każdy z nas ma nie tylko swojego opiekuna w postaci anioła stróża, ale także swojego – jakby to powiedzieć – osobistego przyjaciela, którego sobie wybrał i z którym się przyjaźni w sposób wyjątkowy. Przyjaciela, który zawsze jest gotowy przybyć nam z pomocą!

Z nieba płynie wielka moc modlitwy, jej siły nie jesteśmy wstanie ocenić, ale wiemy, że jest ona potężna! Bo wsparta mocą samego Boga i Najświętszej Maryi Panny. Nie bez przyczyna wzywa Ona przez od bez mała czterdziestu lat w Medjugorju do modlitwy sercem! Zatem i otwórzmy swoje serca i  wyciągnijmy ręce ku niebu, pełnym świętych postaci. One czekają na nasze wezwania – wezwania ludzi utrudzonych, strapionych i często bezradnych wobec panoszącego się zła.

 

Wpis: 1 listopada godz. 8:36