*„Pragnę skupić waszą uwagę na Różańcu…
Różaniec jest moją umiłowaną modlitwą. Modlitwą cudowną! Cudowną w swojej
prostocie i w swojej głębi. W te same dziesiątki Różańca serce nasze może
wprowadzić wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka, rodziny,
narodu, Kościoła, ludzkości. Sprawy osobiste, sprawy naszych bliźnich,
zwłaszcza tych, którzy nam są najbliżsi, tych, o których najbardziej się
troszczymy. W ten sposób ta prosta modlitwa różańcowa pulsuje niejako życiem
ludzkim.” (29 października 1978)
*„Różaniec, to moja ulubiona modlitwa!
Taka wspaniała modlitwa! Wspaniała w jej prostocie i jej głębi. W tej modlitwie
powtarzamy po wielokroć słowa, które Dziewica Maryja usłyszała od Archanioła i
od swej kuzynki, Elżbiety. Na tle słów Zdrowaś Maryja dusza uzmysławia
sobie zasadnicze wydarzenia (Tajemnice) z życia Jezusa Chrystusa. Modlitwa tak
prosta i tak bogata. Z głębi mojego serca zachęcam wszystkich do jej
odmawiania.” (Jan Paweł II)
*„Różaniec jest to modlitwa, którą
bardzo ukochałem (…). Przedziwna w swej istocie i głębi (…). Oto bowiem na
kanwie słów Pozdrowienia Anielskiego przesuwają się przed oczyma naszej duszy
główne momenty z życia Jezusa Chrystusa, jakbyśmy obcowali z Panem Jezusem
przez serce Jego Matki. Równocześnie zaś w te same dziesiątki różańca, serce
nasze może wprowadzić wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka,
rodziny, narodu, Kościoła, ludzkości (…). W tajemnicach radosnych widzimy (…)
radość rodziny, macierzyństwa, przyjaźni, wzajemnej pomocy. W tajemnicach
bolesnych rozważamy w Chrystusie (i razem z Jego Matką) wszystkie cierpienia
człowieka. W tajemnicach chwalebnych odżywają nadzieje życia wiecznego. W
Chrystusie zmartwychwstałym cały świat zmartwychwstaje.” (Rzym 7 listopada
1983)
*„Drodzy bracia i siostry, odmawiajcie
codziennie Różaniec! Gorąco proszę pasterzy, by odmawiali i uczyli odmawiania Różańca
w swoich chrześcijańskich wspólnotach. Aby każdy umiał wiernie i odważnie
wypełniać obowiązki swojego stanu, pomóżcie Ludowi Bożemu powrócić do
codziennego odmawiania Różańca, do tej przemiłej rozmowy dzieci z Matką, którą przyjmują
w swoim domu”. (1 października 1997)
*„Zachęcam wszystkich, a w szczególny
sposób rodziny chrześcijańskie, aby podążając codzienną drogą wierności,
szukały w Różańcu umocnienia i oparcia.” (25 października 1998)
*„Powtarzając dobrze znane i drogie
sercu modlitwy - Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo i Chwała Ojcu człowiek
skupia się na rozważaniu tajemnic zbawienia i przedstawia Bogu za
wstawiennictwem Maryi, potrzeby własne i całej ludzkości, prosząc Chrystusa o
siły, by mógł bardziej konsekwentnie i wielkodusznie żyć Ewangelią. Kiedyś
powszechny był zwyczaj codziennego odmawiania Różańca w rodzinie. Jak
dobroczynne owoce przyniosłaby ta praktyka także dzisiaj! Maryjny Różaniec
oddala niebezpieczeństwa rozpadu rodziny, jest niezawodną więzią jedności i
pokoju". (Castel Gandolfo 1 października 1995)
*„Weźmy znowu do rąk, najdrożsi bracia
i siostry, różaniec, aby wyrazić naszą cześć dla Maryi, aby nauczyć się od
Niej, jak być pilnym uczniem Boskiego Mistrza, aby wyprosić Jej niebieską
opiekę tak w naszych codziennych potrzebach, jak i przy wielkich problemach,
które nękają Kościół i całą ludzkość.” (Jan Paweł II 25 października 1987)
*„Zachęcam wszystkie osoby
konsekrowane, aby (…) odnawiały każdego dnia duchową więź z Maryją Panną,
rozważając z Nią tajemnice Jej Syna, przez odmawianie Świętego Różańca." (Jan
Paweł II: "Via Consecrata" 1995)
*„Modlitwa różańcowa jest wielką pomocą
dla człowieka naszego czasu. Sprowadza ona pokój i skupienie; wprowadza nasze
życie w tajemnice Boże i sprowadza Boga do naszego życia.” (3 września 1983)
*„Różaniec. Ta modlitwa jest jeszcze
dzisiaj dla bardzo wielu ludzi znakiem i środkiem nawiązania najbardziej
intymnej więzi z Chrystusem. W czasach trudnych, w udręczeniu, w samotności, w
chorobie, w obliczu śmierci człowiek zawsze znajdował w różańcu pociechę, umocnienie
i nowe siły.” (2 maja 1987)
Wpis: 17 października godz. 9:45
