piątek, 23 września 2022

Święty Ojciec Pio patron wszystkich bez wyjątku

 



Kochany Święty Ojciec Pio! Znany na całym świecie! Nie ma chyba osoby, która by o nim przynajmniej nie słyszała! A ilu jest takich ludzi, którym przybył z pomocą! W naszej parafii w Przeźmierowie jest otoczony szczególną czcią i obok głównego patrona św. Antoniego jest uważany za drugiego protektora w niebie. W naszej parafii – o czym już kiedyś pisałam – istnieje Grupa jego imienia. Wczoraj obchodziliśmy jubileusz 20-lecia. Poniżej trochę historii… Poczytajcie! 

 

Nasza Grupa świętego Ojca Pio ma lat dwadzieścia!

Ta rocznica dzisiaj przypada właśnie!

Historia to długa i piękna zarazem!

Pozwólcie, że wpierw na założyciela wskażę.

Twórcą grupy był ks. Andrzej Herkt tu obecny,

a Rysiu Ludwiczak - już świętej pamięci -

kult Ojca Pio w parafii rozkręcił.

Relikwie Świętego za jego staraniem

ubogacają comiesięczną litanię.  

Maciek Radke namalował dwa portrety

i stąd ojciec Pio wsłuchuje się w dusz naszych sekrety.

W każdym obrazie życzliwie się uśmiecha

i pomoc w trudach życia przyrzeka.

Spotykamy się w ostatni czwartek każdego miesiąca.

Bo ojciec Pio - to przed złem nasz gorliwy obrońca!

Najpierw Eucharystia – największa moc ducha,

potem nowenna, a ojciec Pio próśb słucha i słucha…

Przed Boży tron prośby skwapliwie zanosi!

Oj, wiele już w naszej parafii cudów wyprosił!

Uczymy się od Ojca Pio różnych ważnych rzeczy!

I nikt tej prawdzie dzisiaj nie zaprzeczy,

że nasz Opiekun, który jest w niebie,

radzi nam nie tylko w duchowej potrzebie.

Każde nasze spotkanie ducha podnosi,

przemienia serca i wielką radość wnosi.

Bo Ojciec Pio – to radosny, słoneczny święty!

Widzi wprawdzie naszych dusz mankamenty,

ale już dawno zapewniał swe duchowe dzieci,

że ich nie opuści na tym Bożym świecie.

Rozświetla słonecznym uśmiechem, nieraz sypie żartami,

bo wśród nas jego zastępcę mamy!

Łatwo się domyślić, że o księdza Proboszcza tu chodzi -

naszego opiekuna, co nam po ojcowsku przewodzi.

Ubogaca nie tylko swą życzliwą obecnością,

ale i prawdziwie kapłańską mądrością!

Daje wskazówki, przeplata żartami.

I najważniejsze, że zawsze jest z nami!

Pouczy, pokrzepi, wyjaśni sprawy trudne…

Nasze spotkania nigdy nie są nudne!

Ks. Tomasz winduje nas wytrwale do nieba,

a nasza wiara nieustannie dojrzewa!

Dziękujemy z całego serca Księże Proboszczu Drogi,

za wszystkie lata tej pięknej posługi!

I nie jest to wcale pusta pochwała!

Wiemy, że bez Księdza opieki nasza grupa by nie istniała!

Dlatego proszę przyjąć słowa wielkiej wdzięczności

za czternaście lat tej owocnej kapłańskiej obecności!

Serdecznie dziękujemy także Księdzu Andrzejowi!

On bowiem dał początek naszemu duchowemu rozwojowi! 

 

Cóż jeszcze na koniec powiedzieć wypada?

Jaka dla wszystkich wskazówka, jaka rada?

Kochani Przyjaciele, trwajmy dalej w tej pięknej jedności!

Uczmy się od Ojca Pio wzajemnej miłości!

Mamy wielkiego protektora w niebie,

który nigdy nas nie zawiedzie w żadnej potrzebie.