Kontynuuję „listę” świętych patronów… Dzisiaj pragnę zwrócić szczególną uwagę na tych świętych patronów, którzy zapisali się w historii Kościoła jako osoby bardzo pokorne. O pokorze pisałam tu wielokrotnie, sama bowiem chciałabym osiągnąć ten arcytrudny przymiot, ale na razie jestem tylko w drodze poszukiwań.

Człowiek pokorny – myślę, że nie tylko według mnie – wyróżnia się wielką prostotą, nie udaje kogoś innego, nie wywyższa się, nie pcha się na pierwsze miejsce, zawsze pozostaje nieco z tyłu lub z boku… To oczywiście nie wszystkie cnoty ludzi pokornych, można by je mnożyć. Kilka lat temu odwołałam się do książki Winfrieda Wermter „Pokora chrześcijańska - droga do zwycięstwa”

Do tej książki wrócę niebawem, bo jest jakby katechizmem dla wszystkich, którzy poszukują drogi do Pana Boga, a poza tym została napisana z wielką znajomością natury ludzkiej.

A od kogo mamy uczyć się pokory? Oczywiście najpierw od Pana Jezusa, następnie od Matki Bożej i od Jej świętego małżonka św. Józefa.

Dzisiaj ograniczam się tylko do zasygnalizowania problemu, jako że jestem chora; jutro napiszę więcej.

 

Wpis:26 września godz. 19:18