*Pokora przejawia się w szacunku dla
drugiego człowieka, w dostrzeżeniu w nim dobrych cech. Patrzmy na dobro w
innych, bez zazdrości, bo każdy człowiek ma w sobie coś dobrego, nawet jeżeli
na zewnątrz rzuca się w oczy to, co jest jego słabością.
*Pokora przez służbę jest wielka! Kto
chce służyć, musi się pochylić. Nie można kochać drugiego człowieka, patrząc na
niego z góry.
*Powstrzymajmy próżną i nieużyteczną
ciekawość. Powiedzmy sobie, że nie o wszystkim muszę wiedzieć, nie jest mi to
do niczego potrzebne.
*Umiejmy przyjąć pomoc; nauczmy się
tego z wdzięcznością wobec osoby, która pragnie nam pomóc. To oznaka dobrze pojętej pokory.
*Nie oceniajmy postępowania innych
ludzi, bo nigdy nie wiemy, co dany człowiek myśli i czuje w głębi swego serca.
Starajmy się tłumaczyć cudze złe postępowanie, zmniejszać jego winę, przypisując
ją okolicznościom, nieuwadze, nieświadomości… Z cierpliwością i dobrocią znośmy
wady innych, mając zawsze przed oczami własną niedoskonałość, z powodu
której potrzebujemy, aby inni nas
znosili.
*Brońmy prawdy, ale bez zacietrzewiania
się, bez uniesienia i gniewu. Cierpliwość – to wielka umiejętność w rozmowach, w
wsłuchiwaniu się w drugiego człowieka.
Wpis: 25 maja godz. 9:20
