Bądź pozdrowiony święty Krzyżu,
który dźwigałeś Chrystusowe Ciało!
Krzyżu koło przydrożnej kapliczki…
Krzyżu ze szkolnej klasy…
Krzyżu, co zdobisz domowe ściany…
Krzyżu z Giewontu i z Medjugorja,
co jaśniejesz przedziwnym blaskiem…
Towarzyszu codzienności,
dni smutnych i pomyślnych…
Krzyżu, sterniku dobrych i jasnych dni…
Prowadzisz po krętej drodze życia…
Krzyżu smutku, udręki, przykrości,
dźwigasz me troski, cierpienie i łzy…
Krzyżu, święty znaku zbawienia…
Znaku ciszy i miłości…
Znaku nadziei…
Zawsze przychodzisz z niewiadomej
strony…
I choć nieraz tak trudny do uniesienia,
wyryj w mym sercu swe święte znamię!
Bądź pozdrowiony, znaku polskiej wiary!
Pomagaj strzec tego, co święte!
Wskazuj drogę!
Bądź naszą siłą, oparciem,
bądź naszą nadzieją!
