poniedziałek, 11 listopada 2013

W Święto Niepodległości

Poniższy wiersz dedykuję naszym Kapłanom –

Ks. Proboszczowi, Ks. Tomkowi, Ks. Zbyszkowi,

Ks. Janowi i Ks. Krzysztofowi –

w podzięce za przykład pięknej postawy

Człowieka, Kapłana i Polaka
 



 
Kocham Cię, moja Ojczyzno, Polsko…

Kocham, ziemio, nasączona krwią

naszych przodków…

Kocham Cię, polska ziemio,

piękna łanami zbóż,

zielenią lasów i szarych gór,

co sięgają nieba…

Kocham Cię, polska mowo,

co przetrwałaś nieskazitelna

w poezji Mickiewicza, Słowackiego, Norwida…

Kocham cię, piękna poezjo Herberta

i księdza Twardowskiego…

Kocham Cię, polska flago,

co dumnie powiewasz na moim domu…

Kocham cię, moja Ojczyzno,

ukryta w najpiękniejszych wspomnieniach

o Ojcu, Matce i braciach, o kościele pniewskim,

o każdym zakątku rodzinnego miasteczka...

Kocham cię, moja Ojczyzno,

w dziecięcym pacierzu,

który z ufnością kierowałam ku Bogu…

Kocham Cię, moja Ojczyzno,

w świętym skrawku tej ziemi -

moim parafialnym kościele,

gdzie znajduję pokój serca

i Chrystusową miłość…

Kocham Cię, moja Ojczyzno,

w historii, której karty zapisały się  

przez wieki przykładem  miłości i odwagi…

Kocham Cię, moja Ojczyzno,

która trwasz w moim sercu…

Dziękuję, że jestem twoim dzieckiem!

I z dumą powtarzam: Polsko, moja Ojczyzno! 


Zdjęcia z internetu