„Trzeba pokornie patrzeć na ludzi, na
siebie. Tomasz a/Kempis mówi, żeby nigdy nie wolno wywyższać się nad drugiego
człowieka z tego prostego powodu, że my naprawdę nie jesteśmy lepsi od innych.
Często nam się wydaje, że gdy widzimy ludzi niewierzących albo wojujących z Kościołem, złych, którzy naprawdę czynią
zło, mówimy sobie: Ja też nie jestem doskonały, ale takich rzeczy to ja bym
nigdy nie zrobił. To zdanie pokazuje, że jesteśmy bardzo pyszni. Myślisz, że
nie jesteś zdolny do jakiegoś grzechu, to znaczy, że jeszcze nie poznałeś
siebie. Św. Augustyn mówi tak: „Boże, jeżeli nie uczyniłem jakiegoś grzechu, to
nie jest moja zasługa, tylko to Ty nie pozwoliłeś mi go uczynić.” To, że nie
czynię jakichś wielkich grzechów, to jest to tylko łaska Boża, że udaje mi się
tyle tej łaski przyjmować, że mnie to trzyma przed zrobieniem złych rzeczy.
Tomasz a Kempis mówi, że nigdy nie
wiesz, jak długo uda ci się wytrwać jeszcze w tym stanie. Na razie masz siłę,
by tego nie robić, ale skąd wiesz, co będzie za jakiś czas. Nie możemy być
nigdy pewni siebie. Taka pokora, takie pokorne myślenie, żeby się nie wywyższać
nad innych, bo sami wcale nie musimy być lepsi. To jest jedna z oznak pokory.
Faryzeusz w świątyni modlił się: „Jak
to dobrze, że nie jestem jak ten celnik.” (…) Nie wolno nam patrzeć z
wyższością na innych, bowiem jesteśmy wszyscy zdolni do wszelkiego zła.
Nie oceniać! Zostawić Bogu ocenę. To
Bóg wie, kim ja jestem, kim jest każdy człowiek. Zostawić Bogu sąd. Patrzcie na
siebie, zostawiając Bogu sąd. Nie potępiajmy w czambuł, nie potępiajmy ludzi.
Bóg będzie rozpoznawał swoje owce. Z takim pokornym nastawieniem, uwolnimy się
od szatana.” (Ojciec Adam Szustak)
Psalm 143 – to pokorna modlitwa
grzesznika. „Nie pozywaj przed sąd swojego sługi, bo nikt żyjący nie jest
sprawiedliwy przed Tobą.”
Wpis: 27 października godz. 9:25
