Gdy tylko słonko wyjrzy zza chmur,
gdy rozjaśni obłoki
i pomaluje różową farbą,
gdy kos zaśpiewa hymn uwielbienia
na cześć Pana,
gdy gromada wróbli zaćwierka od rana,
gdy rannym pacierzem pochwalisz Boga,
gdy powierzysz Mu swe troski
i ufnie spojrzysz w przyjazne oczy,
radośniejsza staje się droga
każdego dnia!
W sercu robi się cieplej i jaśniej,
na usta cisną się dobre słowa.
I wtedy… mówisz sobie po cichu:
Może by tak zacząć wszystko od nowa?
Z nadzieją w sercu, z ufnością wielką,
na przekór złym racjom,
wbrew klęskom wszelkim…
To nie ułuda!
Spróbuj – zobaczysz!
Na pewno się uda!
Wpis: 23 sierpnia godz. 9:00
