„U św. Józefa Sebastiana nabożeństwo do
Najświętszego Serca Jezusa stapiało się ściśle z nabożeństwem do Eucharystii.
W niej widział bowiem dar nieskończonej miłości Serca Bożego dla
człowieka. „Eucharystia – jak mówił – jest niejako wysiłkiem miłości Jezusa, a
nic nam jej nie zastąpi, nic z nią w porównanie iść nie może; bo ona nam daje
Jezusa rzeczywiście obecnego – Jezusa zostającego z nami w nieprzerwanym
stosunku miłości – Jezusa ofiarującego za nas nieustannie swe życie i śmierć –
Jezusa oddającego się nam w sposób całkowity i niewysłowiony […] Eucharystia
wyszła z Serca Jezusowego i wskazuje nam, gdzie jest to Serce żywe, gdzie Ono
bije dla nas, gdzie się ofiaruje za nas, gdzie pragnie być naszym pokarmem,
naszym życiem, naszą siłą, naszą pociechą.”
