To już „półmetek” Wielkiego Postu…

Czy to dobrze wykorzystany czas? Ta pierwsza połowa? Reklamy już pokazują świąteczny stół i tysiące radosnych akcesoriów związanych ze Świętami Wielkanocnymi… Stół musi być zawsze bogato zastawiony, obfity w różne wiktuały, pieczywo, słodycze…

Ale… czy równie gorliwie przygotowujemy nasze wnętrza? W codziennej gonitwie za „chlebem powszednim” i pośród tysiąca najróżniejszych spraw może już zapomnieliśmy, że Wielkanoc – to największe ze świąt chrześcijańskich, to największy cud – cud Zmartwychwstania!  

Może by tak zatrzymać się w tym biegu i pomyśleć nad sensem życia, nad tym, co nas pędzi w niewiadomą dal…

Może więc warto stanąć pod krzyżem? Powierzyć swe troski Chrystusowi, opowiedzieć Mu o swym życiu, zapytać o radę, jak dalej kroczyć przez trudy pełne troski i niewiadomej…  

Może warto z Nim porozmawiać? Tak serdecznie, jak z Przyjacielem?

Wpis: 31 marca godz. 13:09