Czas Wielkiego Postu jest bardzo potrzebny
współczesnemu człowiekowi - i Tobie, i mnie! W codziennej gonitwie za „chlebem
powszednim” i pośród tysiąca najróżniejszych spraw, które męczą, niepokoją,
budzą niepewność jutra, potrzebna jest chwila ciszy i zatrzymania się w biegu
życia. Warto zatrzymać się i zadumać nad jego sensem,
pomyśleć o tym wszystkim, co nas przygniata,
co budzi strach,
co nas pędzi w niewiadomą dal…
Może warto stanąć pod krzyżem?
Powierzyć swe troski Chrystusowi,
opowiedzieć Mu o swym życiu,
zapytać o radę, jak dalej kroczyć przez trudy życia,
i tak najzwyczajniej z Nim porozmawiać?
Tak serdecznie, jak z Przyjacielem…
A może i
pomilczeć warto… W rozgadanym świecie tak trudno usłyszeć głos Boga, ale i…
własne myśli!
Wpis: 28 marca
godz. 12:19
