Kroczę swoją drogą!

Z dala od krzyków i hałasów świata,

od słów, co natrętnie wdzierają się

w zakamarki duszy!

Od wiedzy, która niekoniecznie potrzebna!

Z dala od zła, co powala ciężarem,

od podszeptów złości i nienawiści,

od tego wszystkiego, co niszczy duszę!

 

Kroczę swoją drogą -

bezpieczną, piękną, szczęśliwą,

chociaż nie zawsze łatwą,

nie zawsze lekką,

dla trudów łaskawą…

 

Idę wraz z Tobą, Ukochany Jezu,

dziękuję za wszystko, co zsyłasz codziennie:

za deszcz i słońce, i za chmury ciemne,

za ludzi, którzy tak życzliwi i tak serdeczni,

za tych, co modlą się za mnie

i przyjaźnią darzą.

 

Jesteś mi słońcem, jesteś busolą,

gdy pogubię się na moich ścieżkach.

I w tym moim świecie

jestem szczęśliwym człowiekiem!

 

Wpis: 10 listopada godz. 9:20