poniedziałek, 20 stycznia 2014

Było o radości, ale i smutków nie braknie…



Chodzą sobie smutki po tym Bożym świecie

parami czy osobno

zaglądają do domów krążą po ulicach

różnie życie ludziom się plecie

wyglądają z różnych kątów

zza rogów ulicy

czają się w ciemności

każdy smutek głośno krzyczy

cierpieniem bólem rozpaczą

samotnością zdradą chorobą

namnożyło się smutków tak wiele

trudno o radość trudno o wesele

 

Nie bój się Chrystus idzie z Tobą

idzie pociesza pomaga

niesie twój krzyż co zda się najcięższy

nie trać nigdy nadziei

uwierz mimo wszystko

On idzie tuż obok!