O jesieni życia…
Chociaż trudno w to uwierzyć,
Choć wciąż w sercu wiosna trwa,
Trzeba się z tym jednak zmierzyć
I powiedzieć sobie tak:
Jesień – swe uroki ma,
Tak łatwo je dostrzec!
Kochać to, co niesie nam
Każdy dzień następny…
Słońce wschodzi i zachodzi…
Tak, jak nasze życie…
Raz jest lepiej, raz jest gorzej
W naszym ziemskim bycie…
Nie narzekać – sprawa pierwsza,
Ale karmić się radością:
Z dzieci, z wnuków i przyjaciół…
I obdarzać ich miłością!
Sprawa druga – równie ważna!
To być zawsze sobą…
Być odważnym, autentycznym,
Bo prawda – naszą ozdobą!
Myśleć zawsze pozytywnie
Choć trudne to bywa…
Mieć pasje „w zanadrzu”
I swe troski skrywać!
Warto również zapamiętać:
Szarość życia pójdzie w niwecz,
Gdy ożywisz w sobie ducha
I uwierzysz w to, co robisz…
A priorytet w tej materii
Nasuwa się taki:
Kochać Boga i Maryję,
Bez nich życie jest nijakie…
Zatem warto kochać jesień,
Bo to piękny czas…
Kolorami barwi życie
No, i ubogaca nas!
