*Cieszmy się raczej wtedy, gdy wpadamy
w rozmaite pokusy i gdy znosimy na tym świecie dla życia wiecznego różne
przykrości lub utrapienia duchowe albo cielesne.
Nie może poznać sługa Boży, ile ma cierpliwości i pokory, dopóki się wszystko
dzieje po jego myśli. Kto bowiem jest rzeczywiście ubogi duchem, ten nienawidzi
siebie samego i kocha tych, którzy uderzają go w policzek.
*Bardzo wystrzegajmy się złości i
przebiegłości szatana, który nie chce, aby człowiek miał umysł i serce
skierowane do Pana.
*Gdzie jest cierpliwość i pokora, tam
nie ma gniewu ani zamętu.
*Ci bracia, którym Pan dał łaskę, że
mogą pracować, niech pracują wiernie i pobożnie, tak żeby uniknąwszy lenistwa,
nieprzyjaciela duszy, nie gasili ducha świętej modlitwy i pobożności.
*Nie oglądajcie się na życie, które
płynie na zewnątrz, bo życie z ducha jest lepsze.
*Wstyd dla nas, sług Bożych, że święci
dokonywali wielkich dzieł, a my chcemy otrzymać chwałę i cześć, opowiadając o
nich.
*Ktokolwiek więc zazdrości bratu swemu
dobra, jakie Pan mówi i czyni w nim, dopuszcza się grzechu bluźnierstwa, bo
zazdrości samemu Najwyższemu, który mówi i czyni wszelkie dobro.
*Ten bowiem rzeczywiście kocha swego
nieprzyjaciela, kto nie boleje nad doznawaną krzywdą, lecz dla miłości Bożej
smuci się grzechem jego duszy. I czynem okazuje mu miłość.
*Ten wiedzie życie prawe, wolne od
przywiązań, który się nie denerwuje i nie gniewa na nikogo.
*Błogosławiony człowiek, który znosi
swego bliźniego z jego ułomnościami, tak jak chciałby, aby jego znoszono, gdyby
był w podobnym położeniu.
*Patrzcie, bracia, na pokorę Boga i
wylewajcie przed nim serca wasze, uniżajcie się i wy, abyście zostali
wywyższeni przez Niego.
*Zacznij od robienia tego, co
konieczne; potem zrób to, co możliwe; nagle odkryjesz, że dokonałeś
niemożliwego.
Wpis: 10 stycznia godz. 10:10
