Trudno nie pisać o radości,
jak ona przepełnia człowieka!
Zamieszkała we wnętrzu,
rozgościła się na stałe
i dobrze jej tutaj!
Trudno o niej nie mówić!
Trudno się nią nie dzielić,
gdy ona wciąż na mnie czeka!
Cierpliwie i wytrwale zachęca,
by głosić wszystkim tę prawdę świętą,
tak bardzo ważną, choć niepojętą,
że jej źródłem jest Chrystus,
co ukryty w kawałku Chleba
oczekuje człowieka.
Jakich jeszcze wielkich słów trzeba,
by Cię przekonać, Przyjacielu!
Ta radość do każdych drzwi puka!
Słów trzeba niewielu…
Otwórz jej swoje serce
i w radość się wsłuchaj!
Wpis: 17 lutego g. 9:00
