(w
oparciu o dokumenty Fatimskie i książki ojca Foxa)
„POKUTA w
Orędziu Fatimskim ma znaczenie bardzo szerokie, to nie są tylko nadzwyczajne,
bohaterskie akty pokutne, które na pewno są Panu Bogu miłe a dla nas potrzebne,
ale w znaczeniu Fatimy to przede wszystkim nasze codzienne czynności.
W 1916
roku, Anioł w swoim drugim Objawieniu, nie tylko wzywał dzieci do modlitwy, ale
powiedział: „Ofiarowujcie bezustannie Najwyższemu modlitwy i umartwienia."
Łucja
zapytała: „Jak mamy się umartwiać?"
- „Z
wszystkiego, co tylko możecie, zróbcie ofiarę jako zadośćuczynienie za grzechy,
którymi On jest obrażany i dla uproszenia nawrócenia grzeszników.” (…)
Całe
nasze życie i wszystko co w nim istnieje możemy składać Bogu w ofierze jako
wynagrodzenie i błaganie o nawrócenie biednych grzeszników.
Punktem
szczytowym tej wynagradzającej ofiary jest Ofiara Krzyża, uobecniająca się w
każdej Mszy Św., kiedy Jezus Chrystus oddaje Siebie w ofierze, a my
uczestnicząc w Mszy Św., do tej największej Ofiary dodajemy nasze własne
osobiste ofiary - naszego życia codziennego.
Z Fatimy
dobiega do nas wezwanie do uświęcania całego naszego życia, każdej, nawet najdrobniejszej
czynności, którą wykonujemy, tych naszych powszednich obowiązków, które są
wynikiem naszego powołania. Ale wszystkie nasze ofiary mają wartość jedynie na
mocy ofiary, jaką złożył Syn Boży, stając się człowiekiem i będąc całkowicie
zjednoczony ze Swoim Kościołem.
Jakiego
rodzaju pokuty, zażądało Niebo
poprzez
Fatimskie dzieci?
18
sierpnia 1940r. Siostra Łucja napisała do swojego kierownika duchowego:
„Czuję że
należy ludziom uświadomić, że obok znaczenia wielkiego zaufania w Boże
Miłosierdzie i w opiekę Niepokalanego Serca Maryi, równie ważna jest potrzeba
modlitwy i pokuty - a specjalnie - świadome unikanie grzechu.”
4 maja
1943r. siostra Łucja pisze:
"...Bóg
pragnie aby duszom wyjaśnić że PRAWDZIWA POKUTA, KTÓREJ ON OBECNIE ŻĄDA, to przede
wszystkim ofiara z wypełniania naszych religijnych i codziennych
obowiązków..." (…)
W 1940
roku „Maryja ponownie prosiła o ofiary i pokutę, ale w odniesieniu do
wypełniania obowiązków religijnych i obowiązków wynikających z powołania i
stanu.
POKUTA,
jakiej obecnie Bóg od nas wymaga, to: ofiara, którą każdy z nas osobiście
ponosi, ażeby prowadzić życie sprawiedliwe z zachowywaniem Bożego Prawa. Wypełnianie
codziennych obowiązków i zachowywanie Bożego prawa - to pokuta, jakiej Bóg od
nas oczekuje .
Najbardziej
istotną treść fatimskiego orędzia stanowi nie tylko różaniec odmawiany każdego
dnia. Siostra Łucja wiele razy o tym mówi że najważniejszym elementem
wprowadzania w życie fatimskiego Orędzia jest uczciwość w wypełnianiu obowiązku
wynikającego z powołania jakie w życiu otrzymaliśmy. To znaczy powołanie jako
mąż - ojciec, żona - matka, dziecko , uczeń, student itd. (…) W oczach świata
czyny heroiczne zyskują aplauz i uznanie. Ale jest to często bardzo
krótkotrwałe. Ileż jednak heroizmu potrzeba na wypełnianie dzień po dniu tych
zwykłych czynności, które nigdy nie przyniosą rozgłosu, które często są
niezauważane! Ile heroizmu, aby sumiennie wypełnić obowiązki życia
małżeńskiego, konsekrowanego, życia w samotności, życia chrześcijańskiego.
Nie
zawsze nam się układa, jak byśmy sobie życzyli, ale jest to okazja do czynienia
pokuty.”
Wpis: 25 kwietnia
godz. 10:35
