Kilka dni
temu kapłan głoszący homilię w czasie Mszy św. w naszej świątyni, postawił
pytanie, które powinniśmy zadać sobie wszyscy: Czego Bóg oczekuje od nas w tym
trudnym czasie? Cały czas nurtowały mnie te słowa… Przychodziły na myśl różne
odpowiedzi: oczekuje nawrócenia, obudzenia serca, porzucenia grzesznego życia, przemiany
myślenia i głębokiego, wnikliwego spojrzenia w głąb siebie…
Myślę, że
to wszystko powinno się stać, ale odpowiedzi udziela sam Pan Jezus – poprzez św.
Faustynę: „Nie chcę karać zbolałej ludzkości, ale pragnę ją uleczyć,
przytulając do swego miłosiernego Serca.” (Dz. 1588). „Jesteś
sekretarką Mojego miłosierdzia; wybrałem cię (…), abyś dawała duszom
poznać Moje wielkie miłosierdzie, jakie mam dla nich, i zachęcała je do ufności
w przepaść Mojego miłosierdzia." (Dz 1567)
„Im
większy grzesznik, tym ma większe prawa do miłosierdzia Mojego.” (Dz. 723)
„Niech
się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako
szkarłat." (Dz. 699)
„Niech pokładają nadzieję w miłosierdziu Moim najwięksi grzesznicy. Oni mają prawo przed innymi do ufności w przepaść miłosierdzia Mojego. Córko Moja, pisz o Moim miłosierdziu dla dusz znękanych. Rozkosz sprawiają Mi dusze, które się odwołują do Mojego miłosierdzia. Takim duszom udzielam łask ponad ich życzenia. Nie mogę karać, choćby był największym grzesznikiem, jeżeli on się odwołuje do Mej litości, ale usprawiedliwiam go w niezgłębionym i niezbadanym miłosierdziu swoim" (Dz 1146)
„Niech pokładają nadzieję w miłosierdziu Moim najwięksi grzesznicy. Oni mają prawo przed innymi do ufności w przepaść miłosierdzia Mojego. Córko Moja, pisz o Moim miłosierdziu dla dusz znękanych. Rozkosz sprawiają Mi dusze, które się odwołują do Mojego miłosierdzia. Takim duszom udzielam łask ponad ich życzenia. Nie mogę karać, choćby był największym grzesznikiem, jeżeli on się odwołuje do Mej litości, ale usprawiedliwiam go w niezgłębionym i niezbadanym miłosierdziu swoim" (Dz 1146)
„Duszo w
ciemnościach pogrążona, nie rozpaczaj, nie wszystko jeszcze stracone, wejdź w
rozmowę z Bogiem swoim, który jest miłością i miłosierdziem samym." (Dz.
1486)
„Wszelka
łaska wypływa z miłosierdzia i ostatnia godzina pełna jest miłosierdzia dla
nas. Niech nikt nie wątpi o dobroci Bożej; choćby grzechy jego były jak noc
czarna, miłosierdzie Boże mocniejsze jest niż nędza nasza. Jednego trzeba, aby
grzesznik uchylił choć trochę drzwi serca swego na promień łaski miłosierdzia
Bożego, a resztę już Bóg dopełni." (Dz. 1507)
Wpis: 20 kwietnia godz. 9:01
