Gdy niebo sławi Twoje wyniesienie,
Także
i ziemia niech wielbi Cię pieśnią,
Dziewico
święta, Matko Jezusowa,
Niepokalana.
O, jak szczęśliwy cały Naród Polski,
Który
Cię słusznie nazywa Królową,
I
dowodami wielkiej swej miłości
Hołdy
Ci składa.
Gdy łzy wylewa pod brzemieniem
cierpień,
Wznosi
z ufnością swe modły ku Tobie,
A
Ty odwracasz złość i strzały wroga
Własną
potęgą.
Przewodnia gwiazdo wśród nawałnic
morza,
Wieżo
obronna przed wrogów napadem,
Oddanym
Tobie synom polskiej ziemi
Pośpiesz
z pomocą.
Niech będzie chwała Bogu w Trójcy
Świętej,
Który
Cię, Pani, uwieńczył koroną
I
w swej dobroci oddał w Twe władanie
Naszą
Ojczyznę. Amen
Brewiarz,
tom IV, str. 1106
