Zanim rozlegnie się piękny śpiew kolęd,
zanim zabłyśnie gwiazdka na niebie,
przypomnij sobie – i Ty, i ja –
o tym samotnym, może bezdomnym,
a może o tym, kto już nie pamięta,
że Bóg istnieje, Ten, co zszedł z nieba,
by być bliżej nas
i stać się opłatkiem dla naszych serc…
Czas to Miłości, Miłości czas…
Niech uzupełnieniem moich słów będzie poniższa kolęda...
Niech uzupełnieniem moich słów będzie poniższa kolęda...
„To już pora na wigilię, to już czas…
A tu jeszcze kogoś nie ma pośród nas…
A tu jeszcze, a tu jeszcze ktoś ma przyjść,
bo przy stole wolne miejsce czeka dziś.
Gwiazdo Betlejemska prowadź go przez świat,
żeby razem z nami przy tym stole siadł.
Prowadź go tu do nas z tych dalekich dróg,
żeby razem z nami kolędować mógł…
Daj mu światło, bo tak łatwo zmylić ślad,
daj nadzieję, kiedy w oczy wieje wiatr.
Strudzonemu, zmęczonemu pomóż iść,
bo samotny nikt nie może zostać dziś!”
Serdecznie dziękuję Pani Róży, która przypomniała tę piękną pastorałkę autorstwa Wandy Chotomskiej. na spotkaniu 15 grudnia…
