„Noście zawsze
Szkaplerz święty. Ja zawsze go noszę i wiele z tego nabożeństwa doznałem
pożytku. Pozostałem mu wierny i stał się on moją siłą!” (św. Jan Paweł II)
Szkaplerz Karmelitański
NMP z Góry Karmel jest ściśle związany z historią i duchowością Zakonu
Karmelitańskiego. Według tradycji Matka Boża objawiła się św. Szymonowi Stockowi,
Generałowi Zakonu Karmelitańskiego w nocy z 15 na 16 lipca 1251 r. i
powiedziała: „Przyjmij, najmilszy synu, Szkaplerz twojego Zakonu. Kto w
nim umrze nie dozna ognia piekielnego.”
Przywileje i
łaski Szkaplerza św. były potwierdzone wielokrotnie przez papieży. Potwierdzili
je: Klemens VII (bullą z dnia 12 sierpnia 1530 r.), Pius V, Grzegorz XIII,
Paweł V, Klemens X, a nabożeństwo szkaplerzne polecali wiernym: Pius XI, Pius
XII, Paweł VI, Jan Paweł II.
Szkaplerz w
istocie jest „habitem". Ten, kto go przyjmuje, zostaje włączony w mniej
lub więcej ścisłym stopniu do Zakonu Karmelitańskiego, poświęconego służbie
Matki Najświętszej, aby doświadczać słodkiej i macierzyńskiej obecności Maryi w
codziennym trudzie. Serce nabożeństwa szkaplerznego stanowi oddanie się
Chrystusowi na wzór Maryi przez poświęcenie się na Jej służbę, życie w
zjednoczeniu z Nią i naśladowanie Jej cnót.
Jakie jest znaczenie
duchowe szkaplerza? Kto przyjmuje Szkaplerz św., wyrzeka się złego ducha, odnawia
przyrzeczenia Chrztu św. i oddaje się Maryi jako Jej dziecko. Kto przyjmuje
Szkaplerz, przyjmuje, jak św. Jan Apostoł pod Krzyżem, Maryję do siebie, by żyć
w zjednoczeniu z Nią i Jej służyć.
Szkaplerz
oznacza poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Maryi i naśladowanie Jej cnót,
szczególnie
cnoty czystości i pokory. „Niech wszyscy noszący Szkaplerz św., który jest
pamiątką otrzymaną od Matki Bożej, widzą w nim oznakę poświęcenia się
Niepokalanemu Sercu Dziewicy” (św. Jan Paweł II).
Szkaplerz
oznacza przymierze przyjaźni z Maryją, w którym Ona zobowiązuje się dopomóc nam
do zbawienia i uświęcenia, a my zobowiązujemy się do Jej naśladowania, służenia
Jej i rozszerzania Jej czci.
Obietnice szkaplerzne
Cała maryjna
tradycja Karmelu wiąże ze Szkaplerzem św. dwie wielkie obietnice Maryi i dwie
łaski, które z nich wypływają:
1.Kto w Nim
umrze nie dozna ognia piekielnego. To słowa Matki Bożej wypowiedziane do św.
Szymona. Maryja tym samym obiecuje wszystkim odzianym Szkaplerzem św. pomoc na
drodze zbawienia.
2.Wybawienie z
czyśćca w pierwszą sobotę po naszej śmierci.
Jest to tak
zwany przywilej sobotni. Matka Boża zapewniła rychłe wybawienie z czyśćca
(bulla papieża Jana XXII w 1322 r.), tym, którzy nosząc Szkaplerz, zachowają
czystość według stanu i wierność modlitwie: Ja, Matka w pierwszą sobotę po ich
śmierci miłościwie przyjdę do nich i ilu ich zastanę w czyśćcu, uwolnię i
zaprowadzę ich na świętą Górę żywota wiecznego. Maryja tym samym obiecuje
wszystkim odzianym Szkaplerzem pomoc na drodze uświęcenia.
*Pomoc i obrona w niebezpieczeństwach duszy i ciała.
Maryja
obiecuje nas wspierać na drodze naśladowania Chrystusa, a zwłaszcza w godzinę
naszej śmierci, pomóc nam w ostatecznej walce o wieczne zbawienie.
*Uczestnictwo w
dobrach duchowych całego Zakonu karmelitańskiego za życia i po śmierci. (w
Mszach św., pokutach, modlitwie i ofiarach), gdyż Matka i Królowa Karmelu,
jednoczy z sobą w jedną Rodzinę tych, którzy przyjmują Szkaplerz św. Tworzący
erygowaną prawnie wspólnotę Bractwa Szkaplerznego korzystają także z daru
odpustów zupełnych. (Źródło: karmel.pl) Cdn.
Wpis: 6 grudnia
godz. 10:00
