O wiośnie można nieskończenie…
Bo któż z nas nie zna tego dreszczyku emocji,
gdy wychylą swe łebki przebiśniegi,
Gdy o świcie zbudzi nas ptasi koncert,
Gdy na niebie pojawią się klucze żurawi
i dzikich gęsi,
Gdy różowe chmurki wróżą dzień pogodny,
Gdy rozlegnie się klekot bociana,
co śliczne dzieci przynosi,
Gdy uśmiech słońca rozchmurzy marsowe
twarze…
Można utonąć w tym zachwycie,
Bo – mimo wszystko – piękne jest życie!
Tęsknię do tej wiosny, jak każdy z nas,
bo przecież … to najpiękniejszy w życiu
czas!
Wpis: 29 stycznia godz. 10:00
