Czy nie zachwyca Cię piękno świata,
co ręką Boga zostało stworzone…
Złociste łany, które w pokorze
kłaniają się nisko o letniej porze…
A wielki las, co barwą zieloną
koi twe oczy od pracy zmęczone
i szumem swoim dostojnym sprawia,
że w ciszy serca z Bogiem rozmawiasz…
Nic jej nie zmąci, nic nie zagłuszy,
w ciszy zawsze Pana usłyszysz.
Cisza święta wokół się rozlewa,
zachęca do szczerej modlitwy,
co sięga wysokich progów nieba…
I cisza sama modlitwą się staje,
nie tylko, gdy życie jest ci ciężarem!
Cisza uroczysta i piękna zarazem
wielkości Boga jest czystym obrazem.
Zatem zadumaj się nad pięknem świata!
Zachwyć się Boga cudownym dziełem!
Zatrzymaj w biegu życia
bo świat Bożego piękna jest pełen!
