Refleksje wokół męki Pana Jezusa
trwają… Miłość do człowieka, ale i wielka pokora zdecydowały o dobrowolnym
podjęciu męczeństwa Chrystusa! Wpatrując się w Krzyż święty, zadajmy sobie
pytanie: A jaka jest moja pokora? Czy
ogóle jest? To właśnie ten czas, gdy warto i trzeba się zastanowić nad
swoją pokorą…
Kolejny raz wróciłam do „Złotej
książeczki o praktyce pokory”. Przypomnę, że dzisiaj liczy już ok 140 wydań w
różnych językach. W tej formie ujął i wydał ją Ojciec św. Leon XIII, kiedy
jeszcze był biskupem w Perugii.
Książeczka nie jest łatwa w odbiorze i
początkowo może budzić sprzeciw, a nawet oburzenie, trudno bowiem przyznać się do
braku pokory we własnym życiu! Ale zauważmy, że czytały ją miliony ludzi na
świecie, a jej współautorem jest wielki Papież Leon XIII. Książeczka zawiera wiele
cennych wskazań, pouczeń, rad! Można się w nich „przejrzeć” jak w lustrze i…
udoskonalić samego siebie.
Oto cytaty:
*Boski Zbawiciel przyjął na siebie do
tego stopnia piętno pokory, iż zdał się ludziom być sromotą, aby nas nauczyć
własnym przykładem, jaka jest jedyna droga wiodąca do nieba.
„Pokora jest podstawą doskonałości
chrześcijańskiej. Aby stać się wielkim, trzeba zacząć od zniżenia się.
*Pan Bóg łaskę swoją daje jedynie
pokornym i samych pokornych wywyższa.
*Otwórzcie oczy dusz waszych i zobaczcie,
że sami z siebie nie macie nic dobrego, z czego mielibyście mieć powód do
uważania siebie za coś ważnego. Z siebie macie jedynie grzech, niemoc i nędzę. A
co do daru natury i łaski, jakie są w was - ponieważ odebraliście je od Boga – z
którego wasze istnienie w Nim wzięło początek, Jemu więc należy się chwała, nie
wam. Rozbudźcie więc w sobie głębokie poczucie nicości i starajcie się, aby rosło
nieustannie w waszym sercu. Starajcie się przekonać w waszym sercu, że nie ma
na świecie nic tak próżnego i tak śmiesznego, jak chcieć być cenionym za dary,
użyczone sobie ze szczodrobliwej łaski Stwórcy.
*Myślcie często o tym, jaka jest wasza
niemoc, jakie zaślepienie, jaka nieczułość serca, jaka niestałość, jaka oziębłość
dla Boga, a jakie przywiązanie do stworzeń, jakie mnóstwo wad, którymi skażona
jest ludzka natura. To wam bardzo dopomoże w zanurzaniu się we własnej nicości;
do tego, abyście się mieli za bardzo małych i lichych w oczach swoich. (cdn…)
Wpis: 15 kwietnia godz. 10:35
