Natchnieniem dla ustanowienia Święta Bożego
Miłosierdzia było pragnienie Jezusa, które przekazała Siostra Faustyna. Pan
Jezus powiedział do niej: Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy
była Świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby Święto Miłosierdzia,
było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych
grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe
morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego.
Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi
zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże,
przez które płyną łaski. (Dz. 699)
Zgodnie z życzeniem Pana Jezusa Święto
Miłosierdzia Bożego obchodzone jest w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Włączył
je do kalendarza liturgicznego najpierw Franciszek kard. Macharski dla
archidiecezji krakowskiej w 1985 roku. A Ojciec Święty Jan Paweł II w 1995 roku
wprowadził to święto dla wszystkich diecezji w Polsce. Natomiast 30 kwietnia
2000 roku, w dniu kanonizacji Siostry Faustyny Papież ogłosił to święto dla
całego Kościoła.
Święto poprzedzone jest zawsze dziewięciodniową
nowenną, w której przez kolejne dni zostają wprowadzane do Serca Pana Jezusa inne
rzesze: cała ludzkość, kapłani, dusze pobożne, poganie, bracia odłączeni, dusze
ciche i pokorne, czciciele Miłosierdzia Bożego, dusze czyśćcowe, dusze oziębłe.
W naszym parafialnym kościele nowenna
była odmawiana po wieczornej Mszy św. lub indywidualnie w domu.
Wpis: 7 kwietnia godz. 10:35
