„Postanowienie: w dalszym ciągu to samo
- to jest łączyć się z Chrystusem Miłosiernym. Postanowienie ogólne: cisza
wewnętrzna, milczenie.
Ukryj mnie Jezu w głębiach miłosierdzia
Swego, a wtenczas niech mnie sądzi bliźni, jak mu się podoba.
Nigdy nie mówić o własnych przeżyciach.
W cierpieniach szukać ulgi w modlitwie, w najdrobniejszych wątpliwościach
szukać rady tylko u spowiednika. Mieć zawsze serce otwarte na przyjmowanie
cierpień innych, a swoje cierpienia topić w Sercu Bożym, aby na zewnątrz nie
były dostrzeżone, o ile możności.
Starać się zawsze o równowagę,
chociażby okoliczności nie wiedzieć jak burzliwe były. Nie dać sobie zamącić
spokoju i ciszy wewnętrznej. Żadna rzecz nie może iść w porównanie z pokojem
duszy. Kiedy mi coś niesłusznie zarzucano, - nie tłumaczyć się. (…) Moją rzeczą
jest wszystko przyjmować z wewnętrznym usposobieniem pokory.” (Dz. 790 – 792)
Wpis: 13 kwietnia godz. 12:53
