O Sercu Maryi jako pierwszy pisze św.
Łukasz (Łk 2, 19. 51). Pierwsze ślady kultu Serca Maryi napotykamy już w XII w.
I tak o Sercu Maryi wspominają: św. Azelm (+ 1109), jego uczeń Eudmer (+ 1124),
św. Bernard (+ 1153), św. Bonawentura (+ 1274), św. Gertruda Wielka (+ 1303),
św. Brygida Szwedzka (+ 1373) i inni.
Na wielką skalę kult Serca Maryi
rozwinął św. Jan Eudes (1601-1680). Kult, który szerzył, nosił nazwę
Najświętszego Serca Maryi lub Najsłodszego Serca Maryi. Jak wiemy, łączył go ze
czcią Serca Pana Jezusa. Odtąd powszechne są obrazy Serca Jezusa i Serca Maryi.
Najwięcej jednak do rozpowszechnienia czci Serca Maryi przyczynił się ks.
Geretes, proboszcz kościoła Matki Bożej Zwycięskiej w Paryżu. W roku 1836
założył on bractwo Matki Bożej Zwycięskiej, mające za cel nawracanie
grzeszników przez Serce Maryi. W roku 1892 bractwo liczyło 20 milionów
członków.
W objawieniu „cudownego medalika Matki
Bożej Niepokalanej", jakie otrzymała w roku 1830 św. Katarzyna Laboure, są
umieszczone dwa Serca: Jezusa i Maryi. Św. Antoni Maria Klaret (+ 1870)
Niepokalane Serce Maryi ustanowił Patronką swojego zgromadzenia. Co więcej, Serce
Niepokalane Maryi umieścił w herbie tegoż zakonu. W wieku XIX
rozpowszechniło się nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi dla podkreślenia
przywileju Jej Niepokalanego Poczęcia i wszystkich skutków, jakie ten przywilej
na Maryję sprowadził. To nabożeństwo w ostatnich dziesiątkach lat stało się
powszechne. Początek temu nabożeństwu dało ogłoszenie dogmatu o Niepokalanym
Poczęciu Maryi przez papieża Piusa IX w roku 1854, jak też objawienia Matki
Bożej w Lourdes (1858). Najbardziej jednak przyczyniły się do tego głośne
objawienia Matki Bożej w Fatimie w roku 1917. (…)
W czerwcu Łucja
usłyszała od Maryi: „Moje Serce
Niepokalane chciałoby Panu Bogu składać dusze odkupione, jako kwiaty przed Jego
tronem". W lipcu Maryja powiedziała, że poświęcenie świata Jej
Niepokalanemu Sercu jest sposobem na nawrócenie i zadośćuczynienie. Maryja dodała: „Musisz
ofiarować się za grzechy. Kiedy to będziesz czynić, powtarzaj: «O Jezu, czynię
to z miłości dla Ciebie i za nawrócenie grzeszników w łączności z Niepokalanym
Sercem Maryi»". Matka Boża pokazała też dzieciom piekło, a w nim wiele
dusz potępionych, aby wzbudzić w nich grozę i tym większe pragnienie ratowania
grzeszników od ognia wiecznego. Zażądała także z tej okazji, aby w każdą pierwszą
sobotę miesiąca była przyjmowana Komunia święta wynagradzająca. W końcu
poleciła: "Gdy będziecie odmawiać różaniec, to na końcu dodajcie: - O
Jezu, strzeż nas od grzechu i zachowaj nas od ognia piekielnego, wprowadź
wszystkie dusze do nieba, a zwłaszcza te, które wyróżniały się szczególnym
nabożeństwem do Niepokalanego Serca Maryi".
10 grudnia 1925 roku Matka Boża pojawiła się siostrze Łucji, pokazała jej swoje
Serce otoczone cierniami i powiedziała: "Spójrz, córko moja, na to Serce
otoczone cierniami, którymi ludzie niewdzięczni Mnie ranią. (...) Ty
przynajmniej staraj się Mnie pocieszać i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w
godzinę śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia tym wszystkim, którzy w
pierwsze soboty pięciu następujących po sobie miesięcy wyspowiadają się,
przyjmą Komunię świętą, odmówią różaniec, towarzyszyć Mi będą przez 15 minut w
rozważaniu tajemnic różańca świętego w intencji wynagrodzenia". (z brewiarza)
Wpis: 8 czerwca godz. 10:30
