Do
szczęścia ptaka wolności trzeba,
Dla
szczęścia kwiatka jasnego nieba,
Dla
szczęścia dziecka uścisku matki
A
dla tułacza – rodzinnej chatki.
Do szczęścia mędrca potrzeba wiary,
W szczęściu poety trza uczuć czary.
Myślom znękanym trzeba wytchnienia,
Sercom zbłąkanym ciszy, wytchnienia.
Do
szczęścia wszystkich ludzi na świecie
Jednego
tylko potrzeba przecie,
Bez
czego świat ten – to otchłań sroga,
Dla
szczęścia ludzi potrzeba Boga.
Jan Paweł Woronicz
