„Pomoc i obrona w
niebezpieczeństwach duszy i ciała.
Maryja obiecuje nas wspierać na drodze
naśladowania Chrystusa, a zwłaszcza w godzinę naszej śmierci, pomóc nam w
ostatecznej walce o wieczne zbawienie.
Uczestnictwo w dobrach duchowych całego
Zakonu karmelitańskiego za życia i po śmierci (w Mszach św., pokutach, modlitwie i
ofiarach), gdyż Matka i Królowa Karmelu, jednoczy z sobą w jedną Rodzinę tych,
którzy przyjmują Szkaplerz św. Tworzący erygowaną prawnie wspólnotę Bractwa
Szkaplerznego korzystają także z daru odpustów zupełnych.
Zobowiązania szkaplerzne
Aby dostąpić spełnienia wielkich
obietnic związanych ze Szkaplerzem, potrzeba z naszej strony gotowości do
podjęcia pewnych zobowiązań:
*Zobowiązujemy się do troski o swoje
zbawienie.
Podstawowymi wymaganiami dla otrzymania
pierwszej obietnicy są: staranie się o swoje zbawienie, zachowywanie przykazań
Bożych i kościelnych, unikanie grzechu śmiertelnego i życie w łasce
uświęcającej. Jest to także świadome i dobrowolne podejmowanie wyrzeczeń,
umartwień i pokut w celu przezwyciężenia zła, wynagrodzenia Bogu i uświęcenia
bliźnich.
*Zobowiązujemy się do zachowania
czystości według stanu, naśladowania cnót Matki Bożej i starania się o świętość
życia, aby móc za Jej wstawiennictwem być wybawionym z czyśćca w pierwszą
sobotę po naszej śmierci. Codziennie należy więc poświecić jakiś czas na
rozmyślanie nad życiem Maryi i nad Jej sposobem służby Bogu (np. w tajemnicach
Różańca św.), by umieć Ją naśladować.
*Zobowiązujemy się do codziennej
modlitwy, zwłaszcza maryjnej.
Codzienne odnawiamy poświęcenie się
Maryi przez modlitwę nadaną w dniu przyjęcia Szkaplerza przez kapłana
(zazwyczaj jest to: Pod Twoją obronę, Witaj Królowo lub 3 Zdrowaś Maryjo).
*Zobowiązujemy się do życia duchem i
misją Zakonu Karmelitańskiego, z uwzględnieniem charakteru naszego powołania a
w jedności z całym Zakonem, zobowiązujemy się raz w roku odprawić w dniach od 7
do 15 lipca nowennę ku czci Matki Bożej Szkaplerznej (prywatnie lub
wspólnotowo) i w dniu 16 lipca, w samą uroczystość, przystąpić do Sakramentów
świętych, by otrzymać odpust zupełny, ofiarowany za siebie lub za zmarłych.
Aby godnie
przyjąć i nosić Szkaplerz św., należy:
*nabyć
Szkaplerz św. (sklepy internetowe, np. www.karmelitana.pl, www.wkb.krakow.pl)
*przygotować
się duchowo przez pojednanie z Bogiem, Spowiedź i Komunię św. (gdyż stan łaski
uświęcającej jest warunkiem otrzymania odpustu cząstkowego w dniu przyjęcia
Szkaplerza św., a odpustu zupełnego w dniu wstąpienia do Bractwa
Szkaplerznego),
*poprosić
kapłana o poświęcenie i nałożenie Szkaplerza w swojej parafii lub klasztorze
karmelitańskim. Każdy kapłan i diakon katolicki może błogosławić i nałożyć
Szkaplerz karmelitański według zatwierdzonego obrzędu. Nie nakładamy go sami,
ale otrzymujemy tak, jak habit zakonny lub obrączkę ślubną. Szkaplerz winien
być nakładany po uprzednim poświęceniu. Kapłan wyznacza także codzienną
modlitwę.
*wypełnić
świadectwo przyjęcia Szkaplerza i przesłać je do klasztoru karmelitańskiego lub
na podany adres pocztowy Sanktuarium w Czernej, by dokonać wpisu do Księgi
Rodziny Szkaplerznej.
*Szkaplerz
nosimy na szyi tak, aby jedna jego część spoczywała na piersi, a druga na
plecach (można go potem samemu zastąpić medalikiem szkaplerznym).
*Zniszczonego
Szkaplerza nie powinno się wyrzucać, gdyż został poświęcony, lecz najlepiej go
spalić.
*Po przyjęciu
Szkaplerza możemy pogłębiać naszą maryjną karmelitańską duchowość we
wspólnotach Bractwa Szkaplerznego." (źródło: karmel.pl)
Wpis: 17 lipca
godz. 9:00
