Drodzy Przyjaciele, którzy czytacie cierpliwe moje teksty! Nie zawsze moje, bo i zapożyczone od wielkich i mądrych. Dzisiaj moje słowa mają zupełnie inny charakter. Kończę bowiem 82 lata! Jeszcze kilka lat temu byłam zażenowana, gdy ktoś mnie pytał o mój wiek. To typowe, że panie nie lubią, gdy ktoś im liczy lata. Ale dojrzewamy do pewnych zmian w swojej osobowości i mentalności, prawda?! Dzisiaj dziękuję Panu Bogu, że pozwolił mi przeżyć tyle lat i to w taki sposób! Niczyje życie nie jest łatwą sielanką, trzeba się ciągle mierzyć z nowymi, czasami niezrozumiałymi wyzwaniami… Dzisiaj jest ten moment, abym mogła ocenić to wszystko, co mi zostało podarowane, a co – zadane! Zadane było wiele i nie zawsze sprawdziłam się, przyznaję to z pokorą. Ale zostało mi podarowane o wiele, więcej! I za to dzisiaj jestem bardzo wdzięczna Panu Bogu. Jego Opatrzność sprawiła, że jeszcze żyję, pielęgnuję pasje i – co najważniejsze – szare komórki jeszcze działają!
Dzięki Ci, Panie Jezu, mój Ukochany
Przyjacielu!
Wpis: 28 grudnia godz. 13:10
