Jak to przekłada się na nasze życie
duchowe?
1.Dostrzegać we wszystkim, co nas
spotyka, wolę Bożą.
2.W pokorze uznawać, że nic nie mamy
sami z siebie.
3.Nigdy nie powinniśmy czuć się lepsi
od innych, każdy bowiem został stworzony na obraz i podobieństwo Pana Boga.
4.Jeżeli umiem w jakiejś dziedzinie
więcej od innych, to powinnam tylko dziękować i wykorzystywać to na chwałę
Bożą.
5.Służyć Bogu tym wszystkim, czym nas
obdarował.
6.Nie chełpić się, nie chwalić swymi
talentami, aby nie wzbudzać zazdrości innych.
7.Uczyć się milczenia. „Bóg nie udziela
się duszy gadatliwej, która jak truteń w ulu wiele brzęczy, ale za to nie
wyrabia miodu. Dusza gaduła jest pusta we własnym wnętrzu. Nie ma w niej
ani cnót gruntownych, ani poufałości z Bogiem. Nie ma mowy o życiu głębszym,
o słodkim pokoju i ciszy, w której mieszka Bóg. Dusza, nie zaznawszy
słodyczy ciszy wewnętrznej, jest duchem niespokojnym i mąci innym tę
ciszę (Dz. 118) Aby mógł Duch Boży działać w duszy — trzeba
ciszy i
skupienia (Dz. 145). Nie dojdzie do
świętości nigdy dusza gadatliwa. Dusza milcząca jest zdolna do
najgłębszego zjednoczenia się z Bogiem, ona żyje prawie zawsze
pod natchnieniem Ducha Świętego; Bóg w duszy milczącej działa
bez przeszkody (Dz. 477). Cierpliwość, modlitwa i milczenie wzmacniają
duszę (Dz. 944).
Wpis: 28 września godz. 9:29
