Poniższe słowa pochodzą z publikacji autorstwa Tomasza A Kempis "O naśladowaniu Chrystusa". To mała książeczka, a tak wiele zawiera mądrości. Odwoływałam się do niej już kilkakrotnie. Zmieści się w kieszeni  i można do niej zaglądać w każdej chwili. Nie tylko zaglądać, ale czerpać wiedzę. Była (i zapewne jest) ukochaną lekturą wielu ludzi. Czerpali z niej św. Ignacy Loyola, św. Franciszek Salezy, także uczeni i wybitni ludzie: Piotr Corneille, Leibniz Beethowen, Manzoni, Amper, sekretarz generalny ONZ Hammarskjold…

Oto kilka wskazań z rozdział „O MĄDROŚCI DZIAŁANIA”: 1. Nie trzeba wierzyć ślepo każdemu słowu ani wrażeniu, ale uważnie i długo rozważać każdą sprawę w odniesieniu do Boga. Ale, niestety, jesteśmy tak słabi, że często łatwiej nam myśleć i mówić o ludziach źle niż dobrze. Ludzie prawdziwie doskonali nie są łatwowierni wobec każdego, bo znają słabość ludzką skłonną do złego i omylną w mowie. 
  2. Wielka to mądrość nie śpieszyć się w działaniu i nie trzymać się uparcie swoich uprzedzeń. Nie należy też wierzyć słowom każdego i biec zaraz, by innym powtórzyć plotkę lub nowinę. Szukaj rady u człowieka mądrego i rzetelnego, staraj się raczej, aby ktoś lepszy cię pouczył, niż miałbyś gubić się we własnych domysłach. Dobre życie czyni człowieka mądrym w Bogu i daje mu głębię doświadczenia. Im kto uczyni się pokorniejszym i bardziej oddanym Bogu, tym stanie się mądrzejszym i zdobędzie więcej wewnętrznego pokoju.