Każdego roku 11 Listopada niezmiennie powtarzam…

Kocham Cię, moja Ojczyzno, Polsko!

Kocham, ziemio nasączona krwią

naszych przodków…

Kocham Cię, polska ziemio,

piękna łanami zbóż,

zielenią lasów i szarych gór,

co sięgają nieba…

Kocham Cię, polska mowo,

co przetrwałaś nieskazitelna

w poezji Mickiewicza, Słowackiego, Norwida…

Kocham cię, piękna poezjo Herberta

i księdza Twardowskiego…

Kocham Cię, polska flago,

co dumnie powiewasz na moim domu…

Kocham cię, moja Ojczyzno,

Ukryta w najpiękniejszych wspomnieniach

O Ojcu, Matce i Braciach, o kościele pniewskim,

o każdym zakątku rodzinnego miasteczka.

Kocham cię, moja Ojczyzno,

w dziecięcym pacierzu,

który z ufnością kierowałam ku Bogu.

Kocham Cię, moja Ojczyzno,

w świętym skrawku tej ziemi -

w moim parafialnym kościele,

gdzie znajduję pokój serca

i Chrystusową miłość…

Kocham Cię, moja Ojczyzno,

w historii, której karty zapisały się 

przez wieki przykładem  miłości i odwagi…

Kocham Cię, moja Ojczyzno,

która trwasz w moim sercu…

Dziękuję, że jestem Twoim dzieckiem!

I z dumą powtarzam: Polsko, moja Ojczyzno!

Wpis: 11 listopada godz. 9:01