„Przed męką i śmiercią Chrystusa, w
ramach obchodów starożytnego święta Paschy (…) Jezus ustanawia Nową Paschę.
Uprzedza to, co stanie się w Wielki Piątek na krzyżu, i teraz, podczas
Ostatniej Wieczerzy, pod znakami chleba i wina daje swoje Ciało i Krew apostołom
i ustanawia obrzęd wiekuistej ofiary. (…) Bóg zniża się do nas, proponuje nam
spotkanie w człowieczeństwie Jezusa Chrystusa, w jego Ciele i Krwi. Jest to
wyraz jego największej miłości – umiłowania aż do końca. Z tą propozycją staje
przed nami w każdej Mszy świętej: „Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy, to jest
bowiem Ciało Moje, które za was będzie wydane… Pijcie z niego wszyscy, to jest
bowiem kielich Krwi Mojej, nowego i wiecznego przymierza, która za was i za
wielu wylana będzie na odpuszczenie grzechów.” (…)
W czasie każdej Mszy świętej Chrystus chce znaleźć w nas mieszkanie. Staje przed nami i czeka na nasze zaproszenie. (…) A czy wiesz, dlaczego tak Jezus gorąco pragnie, byś tu był z Nim? Bo cię kocha!
Nie zamykaj nigdy przed Nim serca. Tak, jak otwarłeś je na oścież w Pierwszej Komunii świętej, tak jak pragniesz Go przyjąć kiedyś w ostatniej godzinie jako pokarm na drogę wieczności, tak przyjmuj Go często w trudne i jasne dni swego ziemskiego pielgrzymowania. Bo inaczej sił ci zabraknie. Nie dojdziesz do celu.”
W czasie każdej Mszy świętej Chrystus chce znaleźć w nas mieszkanie. Staje przed nami i czeka na nasze zaproszenie. (…) A czy wiesz, dlaczego tak Jezus gorąco pragnie, byś tu był z Nim? Bo cię kocha!
Nie zamykaj nigdy przed Nim serca. Tak, jak otwarłeś je na oścież w Pierwszej Komunii świętej, tak jak pragniesz Go przyjąć kiedyś w ostatniej godzinie jako pokarm na drogę wieczności, tak przyjmuj Go często w trudne i jasne dni swego ziemskiego pielgrzymowania. Bo inaczej sił ci zabraknie. Nie dojdziesz do celu.”
