Kochani,
20 grudnia w naszej parafii przeżyliśmy
piękne spotkanie opłatkowe. Ks. Proboszcz zaprosił wszystkie grupy
duszpasterskie. Zebrało się ponad dwieście osób.
Na prośbę przyjaciół i z
przyzwolenia Ks. Proboszcza pragnę przekazać na moim blogu wypowiedziane tam treści…
Zapewne nie odda to niezwykłej atmosfery, która panowała w czasie spotkania,
ale przynajmniej w części odzwierciedli to, co stało się naszym udziałem.
Pierwotnie miałam duże opory,
aby zamieścić poniższe teksty, ale ostatecznie przekonała mnie tocząca się od dłuższego
czasu batalia skierowana przeciwko Kościołowi i jego pasterzom. Moją intencją jest
pokazanie pięknych i dobrych ludzi, którzy żyją w naszej parafii. Dobro jest w każdym
z nas, trzeba je tylko umieć i - przede wszystkim – chcieć dostrzec. Media
najczęściej serwują nam zło w różnej postaci. Tymczasem istniej DOBRO - wierzę,
że nie tylko w naszej parafii! Jest wielu ludzi szczerze oddanych Bogu,
Ojczyźnie i innym ludziom!
Na scenie został postawiony żłóbek
naturalnej wielkości, zrobiony specjalnie na tę okoliczność przez p. Czesława i
innych leśników. Po prawej stronie sceny miejsca zajęli młodzi ludzie, skupieni w
zespole muzycznym Gaudium. Po lewej – przy zasłanym białym obrusem stole
– dwie osoby prowadzące. Z tyłu zostały umieszczone krzesła dla przedstawicieli
poszczególnych grup…
Zatem … działo się to 20 grudnia
anno Domini 2014…
1.Rozpoczęcie
– powitanie przez Księdza Proboszcza
2.Wspólny śpiew kolędy BÓG SIĘ RODZI
Ks. T. Witamy
wszystkich w chłodny dzień grudniowy,
ni to wiosenny, lecz mało zimowy…
Bo śniegu nie uświadczysz, aura nieszczególna…
J. Ale dzisiejsza
biesiada wspólna
radosna być może i taka pewnie będzie,
bo wkrótce na ziemię Pan Jezus przybędzie…
Ks. T. Małe Dzieciątko
jednoczy nas w wierze
i smutki codzienności od nas zabierze…
Ale to nie czas, by prawić i prawić,
lecz naszych gości dobrym słowem zabawić…
Zatem jeszcze raz wszystkich witamy z radością,
dziękując przyjaciołom, naszym drogim gościom…
Ten wieczór i to spotkanie ku refleksjom skłania,
i ciekawa myśl zrazu się wyłania,
że
wszystkich nas tu Boża Dziecina gromadzi,
co
nieustannie ku niebu prowadzi…
J. Zatem, Księże Tomku, zaczynajmy,
I o każdej
grupie Jezusowi poopowiadajmy!
Ks. T. Tośmy tutaj tłumnie przybyli,
abyśmy Boga uwielbili!
Pogawędzili o naszej parafii,
o tym, co każdy robić potrafi
na chwałę Jezusa,
co w żłobie się rodzi
z niewoli grzechów nas wyswobodzi…
J. Zatem, Jezu nasz drogi, ukochany,
popatrz z
miłością na wszystkie stany,
na wszystkie
duszpasterskie zespoły,
co jako te
święte apostoły
Twoją chwałę
wszem i wobec głoszą,
o łaski dla
wszystkich parafian proszą.
Teraz tu
wszyscy razem zebrani
Przybyli, by
złożyć Ci serca w dani…
Kolęda Bracia,
patrzcie jeno, jak niebo goreje
J. Bracia,
patrzcie jeno, któż to tutaj kroczy…
Z podziwem
wielkim przecieram oczy!
Ależ to
ludzi wielka gromada!
Chyba coś
więcej o nich powiedzieć wypada!
A któż to
taki?
Ks. T. Czy nie poznajesz, kobieto?
Różańce w dłoniach trzymają
i o Maryi pięknie śpiewają!
J. Na przedzie
pani Janka i pani Róża!
Najświętszą Panienkę
mają za stróża!
Oj, piękna
ci, piękna to jest opieka
dla każdego
pobożnego i dobrego człowieka!
Jest ich tak
wiele, policzyć nie zdołam!
Ks. T. A ja o jeszcze więcej czcicieli Maryi wołam!
Bo kto pod
Maryi skrzydła się schroni,
tego
matczyna ręka przed złem obroni!
Zatem,
kochana Rodzino Różańcowa,
klęknij przy
żłóbku i proś gorliwie
byśmy swe
życie wiedli szczęśliwie!
Aby Pan
Jezus darzył Was łaskami,
a Najświętsza Panienka była między Wami!
ANIOŁ:
Koło żłóbka miejsce zająć prosimy!
Wszyscy
tu na pewno się pomieścimy!
Kolęda
W
żłobie leży…
Cdn…
